Fylgja
Old Norse Dictionary - fylgjaMeaning of Old Norse word "fylgja" in English.
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
fylgja Old Norse word can mean:
- fylgja
- n, f. = fylgð, Grág. i. 343; bjóða e-m fylgju sína, ii. 56, v. l., Ísl. ii. 340; í förum ok fylgju með e-m, Stj. 135, 222; koma í fylgju með e-m, Rb. 356.
- fylgja
- II. metaph. a fetch, a female guardian spirit of the heathen age, whose appearance foreboded one’s death, cp. Hkv. Hjörv. (the prose); þú munt vera feigr maðr ok muntú séð hafa fylgju þína, Nj. 62, Hallfr. S. ch. 11: also whole families had a fylgja (kyn-f., ættar-f.), get ek at þetta hafi engar konur verit aðrar en fylgjur yðrar frænda, FmS. ii. 195; eigi fara litlar fylgjur fyrir þér, x. 262, Vd. ch. 36; nú sækja at fylgjur Úsvífs, Nj. 20; manna-fylgjur, Bjarn. 48, Lv. 69; fuglar þeir munu vera manna-fylgjur, Ísl. ii. 196; marr (a horse) er manns fylgja, FS. 68; liggja fylgjur þínar til Íslands, thy guardian angels, good angels, point to Iceland, i. e. thou wilt go thither, Orkn. 14; þínar fylgjur mega eigi standask hans fylgjur, Gullþ. 11, Lv. 104; hafa þeir bræðr rammar fylgjur, FS. 50:—in mod. lore (as also sometimes in the Sagas, e. g. Nj. l. c.) fylgja means a ‘fetch,’ an appearance in the shape of an animal, a crescent, or the like going before a person, only a ‘fey’ man’s fylgja follows after him.
- fylgja
- 2. = Lat. secundinae, a baby’s caul, cp. Germ. glückshaube; barns-f., BS. ii. 168, freq. in mod. usage, cp. Ísl. ÞjóðS. i. 354.
- fylgja
- III. in pl. a law phrase, kvenna-fylgjur, abduction or elopement, Grág. i. 342 (cp. fylgja l. 4. below).
- fylgja
- COMPDS: fylgjuengill, fylgjukona.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚠᚢᛚᚴᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Similar entries:
Abbreviations used:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
- ch.
- chapter.
- cp.
- compare.
- e. g.
- exempli gratia.
- i. e.
- id est.
- l. c.
- loco citato.
- m.
- masculine.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- þ.
- þáttr.
- freq.
- frequent, frequently.
- Germ.
- German.
- Lat.
- Latin.
- pl.
- plural.
Works & Authors cited:
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Gullþ.
- Gull-Þóris Saga. (D. II.)
- Hallfr. S.
- Hallfreðar Saga. (D. II.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Hkv. Hjörv.
- Helga-kviða Hjörvarðssonar. (A. II.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Vd.
- Vatnsdæla Saga. (D. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Ísl. Þjóðs.
- Íslenzkar Þjóðsögur.
Also available in related dictionaries:
This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.