Ýmiss

Old Norse Dictionary - ýmiss

Meaning of Old Norse word "ýmiss" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

ýmiss Old Norse word can mean:

ýmiss: a pronom. adj., esp. used in plur.; in Norwegian MSS. often spelt with i, ímiss, ímser, etc.; imisir, n. G. l. ii. 391. [This word is a compd, the latter part being the adverb miss or mis, for which see p. 480; the prefixed syllable ý answers to Goth. aiw- = unquam, ποτέ; O. H. G. eo, io; Germ. je; A. S. â; Engl. aye; Hel. io; Icel. æ; see Grimm’s Gramm. iii. 51]; hence the oldest form has a double ss, being

ýmiss: α. uncontracted, ýmissir, acc. ýmissa, Stj.; ýmissum, Orkn. (in a verse), Skv. 3, 39; this uncontracted form still remains in the neut. ýmist.

ýmiss: β. afterwards it was contracted and turned into a regular participial adjective (see Gramm. p. xix); thus, ýmsir, ýmsar, ýmis, ýmsa, or even dat. ýmsum; acc. ýmsa, ýmsar, ýmis; in the contracted forms the vowel is sometimes sounded short (ymsir).

ýmiss: γ. a radical neut. pl. ýmsi, Edda 46. [Cp. Swed. ömse, ömsom, = alternately; ömsa = to shift.]

ýmiss: B. THE USAGES: alternate = Lat. vicissim; hann kvað ýmissa (gen. pl.) vandræði mundu verða ef eigi réðisk bætr á, Íb. 8; mega ormar þar ýmsir meira ok ýmsir þar undan leggja, Merl. 2. 18 (of the two serpents); Hákon jarl ok Gunnhildar-synir börðusk um Noreg ok stukku ýmsir ór landi, FmS. i. 89; færðu ýmsir aðra niðr, ii. 269; höfðu ýmsir sigr, Yngl. S. ch. 4; lágu ýmsir undir, FS. 42; ok létu þau ýmsi eptir, ok skrækti hvárt-tveggja við hátt, and gave way in turn, Edda 46; þau sátu í einu hásæti, Ólafr ok drottning, Dixin talaði við þau ýmsi, D. addressed them both (the king and the queen) in turn, FmS. x. 2, 6; ílaug hann á ýmsi lönd, Hkr. i. 24; herja á ýmsi lend, FmS. xi. 76, 89; hann falar til ýmissa vista, en ræðr enga, Lv. 57; þeir höfðu þar dvalizk í ýmsum höfnum, Eg. 93; hann seldi ymsum mönnum landnám sitt, Landn. 135; til ymsa (= ýmissa) skalda, Þorst. Síðu 11. 172; með ýmsum píslum (v. 1. ýmissum), Post. (Unger) 33; Símon, … hafði ýmsa m. inna álit, 656 C. 26.

ýmiss: II. various; ganga þar ýmissar sagnir frá, FmS. ii. 105; fara … til ýmissa landa, i. II, 77, Fb. i. 525; Orkn. 42; kvikenda líki ýmissa, fugla eða orma, Clern. 133; fann hann til þess ymissa hluti, FmS. ii. 295; í ýmissum stöðum, Stj. 113.

ýmiss: III. with another pronom. adj.; einn ok ýiniss, one and another, etc.; um eina staði ok ymissa, Stj. 247; af einum ok ýmissim ágætum steinum, 204; unna einum nú ýmissum, Skv. 3. 39; komu siðan upp í einum ok ýmsum stöðum ok löndum, Stj.; margir ór ýmissum áttum, Orkn. (in a verse); af þeim báðum ok ýmissimi, Stj. 15; allir ok þú ýmsir, all and sundry, i. e. each in turn, Skv. 3. 41.

ýmiss: IV. proverbs; ýmsir eiga högg í annars garð, a saying, of dealing mutual blows; verða ýmsir brögðum fegnir, FmS. ix. 494 (in a verse); ýmsar verðr sá er margar ferr, Eg. (a saying).

ýmiss: V. neut. as adv.; ýmist hon hugði, Skv. 3. 14; er ýmist sagt hvárr Tarquinius cða son hans færi um nótt, Róm. 386; hann spurði, hví hafa munkar lága skúa ok rauðar hosur?—þeir svöruðu, ýmist tíðisk nú, FmS. viii. 358; hann görði ýmist, hjó eða lagði, thrust and smote altcrnately, or, now he thrust, now he smote, Nj. 8; Bolli var ýmist í Tungu eða at Helgafelli, Ld. 300; ýmist augum lítandi aptr cða fram, Mar.; into smáhringum ýmist hvítum eða svörtum, Stj. 80; ýmist Skota eðr Bretzkar aldir, Orkn. 90 (in a verse); ymist út eða niðr, Nj. 104; kallaðr ýmist Dofrafóstri cða Lúfa, FS. 16; hann rennir ýmist upp eða ofan, Fb. iii. 408; hann var ýmist at Borg eðr at Gilsbakka, Ísl. ii. 209.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛘᛁᛋᛋ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adj.: adjective.

A. S.: Anglo-Saxon.

Engl.: English.

esp.: especially.

etc.: et cetera.

Germ.: German.

gl.: glossary.

Goth.: Gothic.

Hel.: Heliand.

Icel.: Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.

l.: line.

L.: Linnæus.

m.: masculine.

nom.: nominative.

O. H. G.: Old High German.

plur.: plural.

S.: Saga.

acc.: accusative.

n.: neuter.

neut.: neuter.

v.: vide.

dat.: dative.

pl.: plural.

Swed.: Swedish.

ch.: chapter.

gen.: genitive.

Lat.: Latin.

i. e.: id est.

adv.: adverb.

Works & Authors cited:

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Orkn.: Orkneyinga Saga. (E. II.)

Skv.: Sigurðar-kviða. (A. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Edda: Edda. (C. I.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Íb.: Íslendinga-bók. (D. I.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Lv.: Ljósvetninga Saga. (D. II.)

Merl.: Merlinus Spa. (A. III.)

Post.: Postula Sögur. (F. III.)

Yngl. S.: Ynglinga Saga. (C. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Mar.: Maríu Saga. (F. III.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Róm.: Rómverja Saga. (E. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.