Vörr

Old Norse Dictionary - vörr

Meaning of Old Norse word "vörr" (or vǫrr) in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

vörr Old Norse word can mean:

vörr (vǫrr)
1. f., gen. varrar, pl. varrar, varrir; in rhymes rr, vörr er hvöss á harra, Sturl. (in a verse); sprarri varra, Hkr. i. (in a verse): the mod. form is vör, varar, dropping one r throughout: [Ulf. uses a diminutive, wairilo = χειλος; A. S. weleras = labia, a masc. formed by metathesis of r and l, qs. werelas; old Fris. were]:—the lip, Lat. labium; varrar jarls vóru ókyrrar, FmS. viii. 98; vörr in neðri, the lower lip, Dropl. 25; vörr in efri, the upper lip; bíta á vörrinni, Nj. 68; hann beit varrarnar, … rifja saman varrarnar, Edda 71; ef varrar eru eigi heilar, Skálda; skarð í vör (vörr), Sd. 175; hverjum vörrum skal ek hans blezaða fulltings biðja, Th. 6; varra-skrap, SkS. 438; varrar þínar, Stj. 644; báðar varrirnar, BS. i. 360; varrarnar, SkS. 560.
vörr (vǫrr)
B. [Ivar Aasen vor; A. S. wær; Engl. weir], a fenced-in landing-place; á steini þeim er næstr var vörum (vrom Cod.), BS. i. 337; dró þat eptir skipinu í vörina, FaS. iii. 317; Vermundr kom nú til Grímseyjar, ok dró upp skip í varir Áskels, Rd. 250; varar fýsir skip, a saying, a ship longs for the vórr, Edda (Ht.); cp. njóti svá bauga, sem Bragi auga, vagna vara, may he enjoy wealth, as Bragi [enjoys] the eye, or the ship the haven, Höfuðl. (fine); sigla or vörum, to leave the harbour, BS. i. 460; ok er staddr í vörum um kveldit þá er Hallr kom at landi, Ld. 40: the word is freq. in mod. usage (at least in western Icel.), of a small inlet or creek where boats land, lenda í vörinni, fara ofan í vör, ýtta eg knör úr Arnar-vör hann Úlfar téði, Úlf. 6. 23: hence mod. vara-söngr = the prayer said by fishermen when launching, Bjorn. vara-seiði, n. small fry, small fish, from being caught in creeks near the shore.
vörr (vǫrr)
2. m., gen. varrar, dat. verri, pl. verrir, acc. vörru; [different from the preceding word]:—a pull of the oar; er þeir höfðu fá vörru róit frá landi, FmS. viii. 217; í einum verri brýtr hann sundr báðar árarnar ok keipana, Þiðr. 313; slíta rœði ór verri, to pull the oar briskly, FmS. vi. (in a verse); halda sjau tigum ára til varra, to pull with seventy oars, Hkr. iii. 120 (in a verse); þeysa vörru (acc. pl.), to pull so as to splash, Hornklofi: in poetry a ship is called lung, málfeti varra, the steed pulled by oars, Lex. poët.; varr-sími, the wake left by the oars; varr-nagli, q. v.; varrar eldr = gold; varrar skíð, poët. = the oar (the oar of Odin being the sword), Glúm, (in a verse).

Orthography: The Cleasby & Vigfusson book used letter ö to represent the original Old Norse vowel ǫ. Therefore, vörr may be more accurately written as vǫrr.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᚢᚱᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
f.
feminine.
Fris.
Frisian.
gen.
genitive.
l.
line.
Lat.
Latin.
masc.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
pl.
plural.
qs.
quasi.
S.
Saga.
Ulf.
Ulfilas.
Cod.
Codex.
cp.
compare.
Engl.
English.
freq.
frequent, frequently.
gl.
glossary.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
acc.
accusative.
dat.
dative.
m.
masculine.
poët.
poetically.
q. v.
quod vide.
v.
vide.

Works & Authors cited:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Dropl.
Droplaugar-sona Saga. (D. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Sd.
Svarfdæla Saga. (D. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Th.
Theophilus. (F. III.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Ht.
Hátta-tal. (C. I.)
Höfuðl.
Höfuðlausn. (A. III.)
Ivar Aasen
Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Rd.
Reykdæla Saga. (D. II.)
Úlf.
Úlfars-rímur.
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back