Vörn

Old Norse Dictionary - vörn

Meaning of Old Norse word "vörn" (or vǫrn) in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

vörn Old Norse word can mean:

vörn (vǫrn)
f., gen. varnar, pl. varnir, [from verja; Dan. værn]:—a defence; til varnar, for the sake of defence, Sks. 397 B; með vörn, 226; þeir höfðu engan liðs-kost til varnar, Eg. 79; eigi mun þykkja of þunn-skipat til varnarinnar, … sýna vaskliga vörn, Bs. i. 525, 526, 531; at þessi vörn hafi allfræg verit, 532, Gísl. 72, Nj. 117, passim.
vörn (vǫrn)
II. as a law phrase, defence, opp. to sókn, q. v.; sókn skal fara fyrr fram hvers máls en vörn, Grág. i. 59; sá skal þess kviðar kveðja, er vörn hefir fyrir hann, 41; mundi þat Njáll ætla, at ek myndi hafa nökkura vörn í málinu, Nj. 93: ek mun taka við vörn, 225; bjóða til varna, to call on the defendant to begin his pleading (the plaintiff having done), 36; ef sakir nökkurar görðisk af vörninni, því at þat er opt annars máls vörn er annars er sókn, 225; færa vörn fram fyrir mál, to act for the defendant, 223.
vörn (vǫrn)
2. a point for the defence, exception; sér þú nökkura vörn í málum þessum, Nj. 231; Ásgrími tóksk svá til sem sjaldan var vant, at vörn var í máli hans (i. e. there was a flaw in his suit), en sú var vörnin at hann hafði nefnt fimm búa, þar sem hann átti níu at nefna, nú hafa þeir þetta til varna, 92, 93; verja mál með lögum, ef varnir verða til, 222; Þorgils gékk at dóminum, hann leitaði til varna í málinu, Grett. 64 new Ed.
vörn (vǫrn)
COMPDS: varnaraðili, varnareiðr, varnarlauss, varnarmaðr.

Orthography: The Cleasby & Vigfusson book used letter ö to represent the original Old Norse vowel ǫ. Therefore, vörn may be more accurately written as vǫrn.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᚢᚱᚾ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

Dan.
Danish.
f.
feminine.
gen.
genitive.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
pl.
plural.
opp.
opposed.
q. v.
quod vide.
v.
vide.
i. e.
id est.

Works & Authors cited:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back