Víkja

Old Norse Dictionary - víkja

Meaning of Old Norse word "víkja" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

víkja Old Norse word can mean:

víkja: older vikva, MS. 325. 76; the spelling with y is curious; pres. vykr, Hom. (a very old vellum); pret. veyk, Ó. H. 174. l. 9, Mork. 171. l. 34; ykva, q. v., also occurs (vi = y); pres. vík; pret. veik, veikt, veik, pl. viku; subj. víki; imperat. vík (víktu); part. vikinn; a pret. vék (like sté, hné, from stíga, hníga) has prevailed in mod. usage (vék, lék, Úlf. 3. 34), but is hardly found in old writers: [Dan. vige; Swed. vika.]

víkja: B. To move, turn; veik hann þaðan ok kom fyrir konung, Stj.; hann veik þá upp á hálsinn, Gullþ. 61 new Ed.; víkr hann út á borgar-vegginn, FmS. x. 238; Þórir veik aptr til Jómalans, Ó. H. 135; þeir viku aptr (returned) ok leita þeirra, FmS. ix. 54; hann veik heim, returned home, Ísl. ii. 202, v. l.; veik ek hjá (I passed by) allstaðar er spillvirkja bælin eru vön at vera, FmS. ii. 81; þeir viku þá í Eystri-dali, ix. 233; es maðrinn výkr (sic) eptir teygingu fjándans, Hom. 216 (Ed.); þat skyldi eptir öðru líkja eðr víkja, FmS. v. 319; margir höfðingjar viku mjök eptir honum (followed him) í áleitni við Harald, vii. 165; megu vér þar til víkja, we may call there, Grett. 5 new Ed.; víkja mörgum hlutum eptir þínum vilja, Fb. i. 320; Arnkell veik því af sér, A. declined, Eb. 122, Ld. 68; tók hann því seinliga ok veik nökkut til ráða bræðra sinna, Eb. 208; veik hann sér hjá dyrunum, FS. 62; svá at sveinninn mætti hvergi víkja höfðinu, move with the head, i. e. turn, stir the head, FmS. ii. 272; engi maðr skal þér í móti víkja hendi né fæti, stir hand or foot against thee, Stj. 204; víkja hendinni, 581 (in mod. usage, víkja hvorki hendi né fæti, of a lazy person); hann veik honum frá sér, he pushed him off, FmS. ix. 243 (v. l.), Stj. 614; hann veik sér undan, turned aside, BS. i. 861; vík (imperat.) hegat keri þínu, pass the beaker! Stj. 136; helgir feðr viku til bindendi níu-vikna-fóstu (dat.), 49.

víkja: 2. metaph.; veik hann til samþykkis við bændr ræðu sinni, FmS. ii. 35; hón veik tali til kóngs-sonar, she turned her speech to the king’s son, Pr. 431; var því vikit til atkvæða Marðar, Nj. 207; viku þeir til Haralds málinu, FmS. vii. 169; þessu veik hann til Snorra Goða, Eb. 84; ok forvitnask um þat er til hennar var vikit af þessum stórmælum, 625. 86; konungr tók vænliga á ok veik undir Gizur hvíta, Nj. 178, Fb. i. 273; veik hann á þat fyrir þeim, at …, he hinted at, Ld. 26; Þormóðr víkr á nokkut í Þorgeirs-drápu á misþokka þeirra, Th. hints at, Fbr. 24 new Ed.; hón veik á við Önund, at hón vildi kvæna Ólaf frænda sinn, Grett. 87; víkja svá bækr til, at …, the books indicate, Karl. 547; hélt Þorleifr á um málit en Arnkell veik af höndum, declined, Eb. 182.

víkja: 3. to trend; þat ríki víkr til norðrættar, FmS. xi. 230.

víkja: 4. to turn, veer, of a ship, better ykva; skútan renndi fram hart, ok varð þeim seint at víkja, FmS. vii. 202; ok (she) reist svá rúman krókinn at þeir fengu eigi at vikit, viii. 386; önnur skipin viku inn til hafna af leiðinni, ix. 310; lát víkja! víkja til, til at víkja, vi. 244, 262, l. c.; Þórðr veik frá ok ór læginu því skipi, vii. 113; viku þeir nú stöfnum, veered round, ix. 301; þá gátu þeir vikit jarls skipinu. viii. 386; þann hjálmun-völ, er hann hneigir ok víkr með hjörtum stór-höfðingja, SkS. 479 B: metaph., mátti Þórir eigi vikva skapi sínu til Magnúss, FmS. x. 411; þar veik annan veg, it took another turn, viii. 60; þat þóttusk menn skilja, at konungr viki meirr áleiðis með Gizuri the king was biassed towards G. þat allt er honum þótti svá mega, Sturl. iii. 91.

víkja: II. imperS. to turn, recede, trend; landi víkr, the land recedes, draws back, as one sails on, Orkn. (in a verse); þaðan víkr landi til landnorðrs, A.A. 289; feninu víkr at hálsinum upp, Eg. 582; svá veik viðr veginum, at þar var hraungata mikil, the road was thus shaped, Pr. 411; nú víkr sögunni vestr til Breiðafjarðar-dala, the story turns west to B., Nj. 2; en þar veik annan veg af, but it turned quite another way, FmS. viii. 60; nú veik svá við (it came to pass) at liðit fór yfir eina á mikla, 33.

víkja: III. reflex. to turn oneself; víkjask aptr, to turn back, FS. 37: to stir, hón sat ok veiksk eigi, she sate and stirred not, Landn. 152; vikjask eptir e-u, to turn after, imitate, FS. 4; víkjask undan e-u, to evade, shun, decline, Ld. 18, 42, FmS. xi. 94; hann víksk skjótt við þetta mál, respond to it, 27; kveðr hann vel hafa vikizk við sína nauðsyn, 29, i. 208; flestir menn vikusk lítt undir af orðum þeirra, BS. i. 5; Íslendingar höfðu þá vikizk undir hlýðni við Magnús konung, FmS. x. 157; hann veiksk við skjótt, started at once, Hrafn. 18.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛁᚴᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

Dan.: Danish.

f.: feminine.

imperat.: imperative.

l.: line.

m.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

part.: participle.

pl.: plural.

pres.: present.

pret.: preterite.

q. v.: quod vide.

S.: Saga.

subj.: subjunctive.

Swed.: Swedish.

v.: vide.

dat.: dative.

i. e.: id est.

s. v.: sub voce.

v. l.: varia lectio.

þ.: þáttr.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

l. c.: loco citato.

impers.: impersonal.

pers.: person.

reflex.: retlexive.

Works & Authors cited:

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

Mork.: Morkinskinna. (E. I.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Úlf.: Úlfars-rímur.

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Eb.: Eyrbyggja Saga. (D. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

Gullþ.: Gull-Þóris Saga. (D. II.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Fbr.: Fóstbræðra Saga. (D. II.)

Karl.: Karla-magnús Saga. (G. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Th.: Theophilus. (F. III.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Orkn.: Orkneyinga Saga. (E. II.)

Hrafn.: Hrafnkels Saga. (D. II.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.