Verr

Old Norse Dictionary - verr

Meaning of Old Norse word "verr" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

verr Old Norse word can mean:

verr
1. m. [Ulf. wair = ἀνήρ; A. S., Hel., and O. H. G. wer = a man; Lat. vir; the derivation from verja suggested in Edda 107 is fanciful]:—a man:
verr
1. sing. a husband; Sifjar verr = Thor,m. 3, 15, Þkv. 24, Grett. (in a verse); þótt varðir fái sér vers, LS. 33; þar sitr Sigyn um sínum ver (dat.), Vsp. 39; vildi hón ver sínum vinna ofr-hefndir, Am. 72; hvern myndir þú kjósa þér at ver? Kormak; sof hjá ver þínum, id.; vön vers, Skv. 3. 9; leiða annarrar ver, 40; ganga með veri, to marry, Gkv. 2. 27; vörðr né verr, [nor] ward nor husband, 3. 3; verr spákonu, the husband of a wise woman, Kormak; lirla veri sínum, to sing lullaby for her husband, FmS. vi. 251 (in a verse); vör ok gröm at veri, jealousy for her husband, LS. 54; frum-ver, one’s wedded husband, Skv. 3. 59: in prose used in law phrases or sayings, svá er mörg við ver sinn vær at varla sér hón af honum nær, Skálda (Thórodd); til er hón kemr í vers hvílu, Grág. ii. 183; verr hennar, 89.
verr
2. in plur. verar, men; þar er vágu verar, LS. 46; firðar ok fírar ok verar heita landvarnar-menn, Edda 107; sleit vargr vera, Vsp.; vápn-dauða vera, Gm. 8, Sdm. 33; þú ert æ vísastr vera, Vþm. 55; vera týr, the lord of men, i. e. Odin, Gm. 3; verr peim vera enginn, none of men can ward them off, Gsp.; megut þeim varða verar, id.
verr
3. in compds; ver-bróðir, ver-faðir, ver-fang, ver-gjarn, ver-lauss, ver-liðar, ver-öld, ver-sæll, ver-úlfr, ver-þjóð, qq. v., of which only veröld is a prose word, all the rest being poetical and obsolete.
verr
4. plur. verjar; skip-verjar, shipmen; suffixed to pr. names of people, mostly of counties or small tribes, Man-verjar, the Manx-men, FmS. vii. (in a verse); Hvin-verjar, Odda-verjar, Gaul-verjar, Dal-verjar, Skarð-verjar, Sturl., Landn.; Vík-verjar, the men of the county Wík in Norway: Róm-verjar, the Romans: in mod. usage, Spán-verjar, the Spanish; Þjóð-verjar, the Germans: this was a freq. usage in old Teut. names, in Lat. rendered by -varii; it remains in the Engl. Cant-er-bury (A. S. Cant-wara) = the burgh of the men of Kent.
verr
II. in the inflex. -eri or -ari, see Gramm. p. xxxii, col. i.
verr
III. in pr. names, Ver-mundr, Rand-verr.
verr
2. compar. worse, and verst, superl. worst, answering to ílla; [Ulf. wairs; A. S. wyrs: Engl. worse; Scot. waur; Swed. värr]: líka verst við e-n, Landn. 287; þykki mér þat verst, Eb. 170; hann var einna verst til Gunnars, Nj. 38; þeir hafa verr (behave worse) er trygðum slitu, Mkv.; verr en ílla, worse than bad, i. e. exceedingly bad, Sturl. iii. 31; vánu verr, worse than expected, see ván.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛁᚱᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
f.
feminine.
Hel.
Heliand.
l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
O. H. G.
Old High German.
S.
Saga.
Ulf.
Ulfilas.
dat.
dative.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
sing.
singular.
v.
vide.
i. e.
id est.
plur.
plural.
q. v.
quod vide.
Engl.
English.
freq.
frequent, frequently.
gl.
glossary.
mod.
modern.
n.
neuter.
pr.
proper, properly.
Teut.
Teutonic.
inflex.
inflexive.
compar.
comparative.
Scot.
Scottish.
superl.
superlative.
Swed.
Swedish.

Works & Authors cited:

Edda
Edda. (C. I.)
Am.
Atla-mál. (A. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gkv.
Guðrúnar-kviða. (A. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Hým.
Hýmis-kviða. (A. I.)
Ls.
Loka-senna. (A. I.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Skv.
Sigurðar-kviða. (A. II.)
Vsp.
Völuspá. (A. I.)
Þkv.
Þryms-kviða. (A. I.)
Gm.
Grímnis-mál. (A. I.)
Gsp.
Getspeki Heiðreks. (A. II.)
Sdm.
Sigrdrífu-mál. (A. II.)
Vþm.
Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Mkv.
Málshátta-kvæði. (A. III.)
Nj.
Njála. (D. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back