Verðr

Old Norse Dictionary - verðr

Meaning of Old Norse word "verðr" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

verðr Old Norse word can mean:

verðr
1. m., gen. verðar; older form virðr, Grág. ii. 92, Hm. 31: [cp. Ulf. wairdus = ξένος; Germ. wirth; the word remains in Dan. nadver, Swed. natt-värd, = the Lord’s Supper]:—a meal, prop. a portion of food,m. 16; fá árliga verðar, Hm. 32; sá er um verði (during a meal) glissir, 30; enn vari gestr er til verðar kemr, 4, 7; hrósa árligum verðinum, Hbl. 4; hverr bóandi er skyldr at gefa þriggja nátta verð hjóna sinna, K. Þ. K.; gefa einn karlmanns-verð fátækum manni, Dipl. ii. 14; þann inn helga verð, the holy meal, 625. 196; ef deildr er verðrinn, Bjarn. 27; ef hann er vís-vitandi at verði eðr at virði við hann, Grág. ii. 92; en at virði vrekask, Hm. 31; nátt-verðr, dag-verðr (dögurðr), máls-verðr, búðar-vörðr (qs. búðar-verðr); úlfs verðr, hrafns verðr, wolf’s, raven’s meal, i. e. prey, Lex. Poët.; sleipnis verðr, ‘horse’s meal,’ i. e. hay, Ýt.; verð-gjafi hrafns, or verð-bjóðr, the raven’s meal-giver, i. e. a warrior, Lex. Poët.
verðr
2. adj. [Ulf. wairþs = ἱκανός; A. S. weorð; Engl. worth; Germ. werth; Dan. værd]:—worth, with gen., Grág. i. 362; meira þykki mér verð vinátta þín, Nj. 74; hitt þykki mér meira vert, er hann tók Dyflinnar-ferð á sik, FmS. vi. 98; smá-sveini, sem yðr mun þvkkja lítils verðr hjá yðr, vii. 158; mikils verðr, much worth, Ld. 18; svá þótti honum mikils um vert, he took it so much to heart, Orkn. 286; mikils verðr, lítils verðr, einskis verðr, etc., passim; ú-verðr, unworthy.
verðr
2. worthy; þá þykkja þeir Guði ljúfir ok verðir. loved of God, and worthy, Hom. 159: deserving, þú værir þess verðust kvenna, Skv. 3. 32; ek em ekki at þér gjafa verðr, Bjarn. 55; launa þér sem þú ert verðr, Eg. 239; minni verða launin en vert væri, Nj. 10; sem vert er, FmS. i. 85; þess væri vert, at …, it would be right, Nj. 73; verðr til e-s, worthy of, Stj. 496.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛁᚱᚦᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

Abbreviations used:

cp.
compare.
Dan.
Danish.
f.
feminine.
gen.
genitive.
Germ.
German.
i. e.
id est.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
pl.
plural.
prop.
proper, properly.
qs.
quasi.
Swed.
Swedish.
Ulf.
Ulfilas.
adj.
adjective.
A. S.
Anglo-Saxon.
Engl.
English.
etc.
et cetera.
gl.
glossary.
S.
Saga.
v.
vide.

Works & Authors cited:

Bjarn.
Bjarnar Saga. (D. II.)
Dipl.
Diplomatarium. (J. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hbl.
Harbarðs-ljóð. (A. I.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Hým.
Hýmis-kviða. (A. I.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Skv.
Sigurðar-kviða. (A. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back