Véla

Old Norse Dictionary - véla

Meaning of Old Norse word "véla" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

véla Old Norse word can mean:

véla: and væla, t, to defraud, trick; íllt er vin véla, Am. 90; véla hann í nökkvi, Grág. ii. 22; ok vill hann svá véla hinn, … ok á sá sök er hann vildi véla, i. 362; nú eru vit vælt, Eg. 605; ef goð yður mætti eigi vélt verða, Blas. 46; eigi verðr hann véltr, id.; segir þik vældan af villu þeirri, es þú göfgar Christum, Clem. 147; konur véltar með brögðum ok legorðum, Sks. 77 new Ed.; væla frá honum sverðit, to get the sword from him (by cheating), Fms. v. 111.

véla: II. væla um e-t, to deal, manage (cp. tæla); sá hlutr er um at væla, Lv. 15; víg Þorkels ok um hvat væla var, Gísl. 57; er þat grunr at þér eigit þar um konungborinn mann at væla sem Norðbrikt er, Fms. v.. 144; dýr grimm eða torveldlig um at véla, Sks. 20 new Ed.; hefða ek einn saman vélt um mitt ráð, 507 B; eða þurfir þú um þín vanda-mál at væla, Bær. 81; ok vældu þar um margir, 14; skal sá bóndi sem þar býr á næstum eignum væla um lík, K. Á. 66; fékk hón ráð til at véla um hann, Bær. 14; þótt ek véla um mína kosti, Eg. 66, Fms. v.ii. 339 (v. l.), 440; at hvárir vældi um sína kosti, 339; væla heima um sína kosti, Sks. 266.

véla: III. recipr., skyldi þeir vælask um báðir samt, have to deal with one another, Sturl. ii. 143.

véla: 2. part., vælandi goðanna (of Loki), Edda i. 268.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛁᛚᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

m.: masculine.

s. v.: sub voce.

v.: vide.

cp.: compare.

l.: line.

v. l.: varia lectio.

pr.: proper, properly.

recipr.: reciprocally.

part.: participle.

Works & Authors cited:

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Blas.: Blasius Saga. (F. III.)

Clem.: Clements Saga. (F. III.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Bær.: Bærings Saga. (G. II.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

K. Á.: Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)

Lv.: Ljósvetninga Saga. (D. II.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Edda: Edda. (C. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.