Vefja

Old Norse Dictionary - vefja

Meaning of Old Norse word "vefja" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

vefja Old Norse word can mean:

vefja
pres. vef; pret. vafði; subj. vefði; part. vafíðr, vafðr, and vafinn; [Ulf. bi-waibjan = περιβάλλειν, περικυκλουν]:—to wrap, fold; vefja dúki at höfði e-m, Nj. 200; vafðr, Bs. i. 367; þá var vafiðr fótrinn, Ísl. ii. 247; of vafit spjörrum í skúa niðr, and the legs bound with ribbons down to the shoes, Ld. 136; barnið var vafit í dúki, Fms. i. 112; barn vaft í reifum, Hom. 36; og vafði hann í reifum, … þér munuð finna barnið reifum vafið, Luke ii. 7, 12; vefja saman, Barl. 37; vápnin vafði hann í yfirhöfn sinni, Eg.; hann tók váðmál ok vafði at sér, Dropl. 20; margir tötrar saman vafðir, in a bundle, Fær. 187; tók geitskinn ok vafði um höfuð sér, Nj. 20.
vefja
II. to wind, i. e. to entangle, embroil; þú lætr Egil vefja öll mál fyrir þer, Eg. 349; vefjum svá lið þeirra í flokki várum, Fms. vii. 131; vafðr af þungum glæpum, Mar.; vafiðr í villu Aríus, Ann. 492; hafa vafit sik miklu vandræði, embroiled himself, Sturl. i. 65 C; brátt ætla ek at þú fáir vafit fyrir mér, Fms. ii. 156; vefja mál, to embroil a case, Nj. 150.
vefja
III. reflex. to be wrapped; at eigi vefðisk hár um höfuð honum, Landn. 146; vefjask um fætr e-m, Fs. 33; e-m vefsk tunga um tönn, see tunga.
vefja
2. to saunter, straggle; þau (the horses) höfðu vafizk í einu lækjar-fari, Korm. 182; margr er vafizk hafði í flokkinum, Fms. ix. 36, v. l.; þeir fóru á Harrastaði ok vöfðusk þar, and sauntered there, Sturl. ii. 120 C.
vefja
3. to be entangled; vefjask í áhyggjum, 625. 80; ek tek þat til er hánum skyldi svá mjök vefjask, Fms. vii. 277; þrályndi er hann hafði lengi í vafzk, Barl. 125; hann hafði langa stund vafzk í þessum vesaldar-veg, 197.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛁᚠᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

f.
feminine.
l.
line.
m.
masculine.
part.
participle.
pl.
plural.
pres.
present.
pret.
preterite.
subj.
subjunctive.
Ulf.
Ulfilas.
i. e.
id est.
n.
neuter.
reflex.
retlexive.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Works & Authors cited:

Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Dropl.
Droplaugar-sona Saga. (D. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fær.
Færeyinga Saga. (E. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ann.
Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back