Veð

Old Norse Dictionary - veð

Meaning of Old Norse word "veð" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

veð
n., dat. pl. veðjum; [Ulf. wadi = ἀρραβών; A. S. wed; Old Engl. (Chaucer) wedde; Scot. wad-set = a mortgage; Germ. wette; Lat. vas vad-is, vadi-monium]:—a pledge, surety; vörzlu-mann þann er veðjum sé jamgóðr, n. G. l. i. 347; leggja veð fyrir grip, ii. 161; þat veð sem þeir eru á sáttir, Grág. ii. 234; Sighvatr handsalaði honum Sauðafell í veð, BS. i. 507; hann bauð þar at veði alla eigu sína, FmS. ix. 47, viii. 303; í hönd skal leigu gjalda, eða setja veð hálfu betra, Vm. 16; selja e-m veð, JS. 125, n. G. l. ii. 162; þeir buðu at leggja sik í veð, Nj. 163; leggi einn-hverr hönd sína í munn mér at veði, Edda 20; hann lét eptir fé mikit at veði, Fb. iii. 400; eiga veð í grip, n. G. l. i. 51, Þiðr. 68; hafa e-t í veði, or vera í veði, to have at stake; hafa nú í veði fé þitt ok fjör, FmS. iv. 321; eigi vil ek hafa sæmd mína í veði móts við íllgirni hans, Grett. 95 A; líf mitt er í veði, FaS. i. 30.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛁᚦ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
dat.
dative.
Engl.
English.
f.
feminine.
Germ.
German.
gl.
glossary.
l.
line.
L.
Linnæus.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
n.
neuter.
pl.
plural.
S.
Saga.
Scot.
Scottish.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.

Works & Authors cited:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Js.
Járnsíða. (B. III.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Vm.
Vilkins-máldagi. (J. I.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back