Varða

Old Norse Dictionary - varða

Meaning of Old Norse word "varða" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

varða Old Norse word can mean:

varða
u, f. [Germ. warte], a beacon; hann bað þá göra þar vörðu til minnis, Orkn. 208.
varða
2. a pile of stones or wood to ‘warn’ a wayfarer; in Icel. varða is the popular name of stone cairns erected on high points on mountains and waste places, to ‘warn’ the wayfarer as to the course of the way, (in the Tyrolese Alps they are called ‘daube’ = Icel. þúfa, q. v.); hann reisti þar vörðu hjá dysinni, Hrafn. 9; varða á hálsinum fyrir sunnan Stiga-bæli. Dipl. v. 19; hæðir þær er heita Hallbjarnar-vörður … því eru þrjár vörður á þeirri hæðinni en fimm á hinni, Landn. 153; haug eða stóra vörðu, Stj. 182; náttmála-varða, Þórð. 58 (see náttmál); dagmála-varða, of piles of stones by which the ‘day-marks’ are fixed: freq. in local names, Vörðu-fell, Holtavörðu-heiðr, Landn., map of Icel.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛅᚱᚦᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

Abbreviations used:

f.
feminine.
Germ.
German.
m.
masculine.
n.
neuter.
freq.
frequent, frequently.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
pl.
plural.
q. v.
quod vide.
v.
vide.

Works & Authors cited:

Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Dipl.
Diplomatarium. (J. I.)
Hrafn.
Hrafnkels Saga. (D. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Þórð.
Þórðar Saga hreðu. (D. V.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back