Vápn

Old Norse Dictionary - vápn

Meaning of Old Norse word "vápn" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

vápn Old Norse word can mean:

vápn: (vópn, vopn), n., old plur. v́pn or vópn; [Ulf. wêpna = ὄπλα; A. S. wæpen; Scot. wappen (in wappenshaw); Engl. weapon; O. H. G. wafan; Germ. waffen; Dan. vaaben; Swed. vapen]:—a weapon; þau eru vópn til þess talið, öx ok sverð, spjót, ok sviður ok bryntroll, K. Þ. K. 170; skotvagn er ok gott vápn, … tálgrafir eru góð vápn, SkS. 421, 425; vápnum ok herklæðum, Eg. 48; bera vápn, to bear weapons, JS. 6; leggja niðr vápn útanþings, n. G. l. i. 63; mun ek þér eigi vápnum verjask, FmS. ii. 257; ef hirð-drengr slær mann á vápn, missi hönd sina, n. G. l. ii. (Hirðskrá); um vápna ábyrgð, Grág. ii. 95; þau vápn vóru þá tíð, Eg. 189; it bezta vápn, 286; sverð allra vápna bezt, 746; sverð, it bitrasta vápn, FmS. ii. 255; vápn … hornbogi eðr lásbogi, SkS. 408; taka vápn sín af veggjum, Eg. 560; þeir fundu hesta sína ok vápn, Nj. 21, Sturl. ii. 69; sverð ok spjót ok braut þau af skapti … en vápnin (i. e. the steel part of the weapon) vafði hann í yfirhöfn sinni, Eg. 218.

vápn: COMPDS: vápnaafli, vápnabit, vápnabrak, vápnaburðr, vápnabúnaðr, vápnadómr, vápnafall, vápnaganga, vápnagangr, vápnaglamr, vápnakista, vápnalaust, vápnasamkváma, vápnaskipti, vápnastaðr, vápnastefna, vápnatak, vápnatollr, vápnaviðskipti, vápnaviti, vápnaþing.

vápn: B. PROPER COMPDS: vápnbautinn, vápnberr, vápnbitinn, vápnbærr, vápndauðr, vápndjarfr, vápndögg, vápnfimi, vápnfimr, vápnfærr, vápnföt, vápngrjót, vápngöfigr, vápnhanzki, vápnhestr, vápnhríð, vápnhæfr, vápnlauðr, vápnlauss, vápnrakkr, vápnrokkr, vápnslægr, vápnsteinn, vápnsækja, vápnsöngr, vápntreyja, vápnundaðr, vápnvana, vápnþrima.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛅᛒᚾ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

Dan.: Danish.

Engl.: English.

f.: feminine.

Germ.: German.

gl.: glossary.

i. e.: id est.

l.: line.

L.: Linnæus.

m.: masculine.

n.: neuter.

O. H. G.: Old High German.

plur.: plural.

S.: Saga.

Scot.: Scottish.

Swed.: Swedish.

Ulf.: Ulfilas.

Works & Authors cited:

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Js.: Járnsíða. (B. III.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.