Vakna

Old Norse Dictionary - vakna

Meaning of Old Norse word "vakna" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

vakna Old Norse word can mean:

vakna: að, to awake, i. e. to pass from sleep to waking (opp. to sofna); hugðisk hann sofna, en hann hugði þá alla menn aðra vakna, Íb. 7; vaknaði hann, Fms. ix. 24, Ó. H. 208; vakna við e-t, to be awaked by a thing, Fms. xi. 117; vöknuðu þeir við. Eg. 80; menn vöknuðu við, er hann gékk út, Nj. 28; nú skulu vér vakna snemma í morgin, Fas. ii. 542.

vakna: 2. metaph., vakna við e-t, to wake as to a thing, to recognise, recollect; þá, vaknaði konungr við ætt þeirra, Fms. v. 348; vaknar konungr þegar við Ólaf fyrir sakir fræmla hans, Ld. 72; ef maðr görir sér mark ok vaknar eigi við á várþingi, Grág. ii. 304; féll þá lið mart áðr þeir bændr vöknuðu við, Fms. v. 77.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛅᚴᚾᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

i. e.: id est.

opp.: opposed.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

s. v.: sub voce.

v.: vide.

Works & Authors cited:

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Íb.: Íslendinga-bók. (D. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.