Vænta

Old Norse Dictionary - vænta

Meaning of Old Norse word "vænta" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

vænta Old Norse word can mean:

vænta: t, and vætta, the latter form being in old writers the most frequent, and in poets, e. g. in rhymes, vætti and hætta, sætt, hitta, and the like; [Dan. vænte]:—to expect, hope for, with gen.; báðu hann engrar vináttu vænta, Hkr. ii. 217; væntum vér oss góðra viðtakna, Fms. xi. 282; af þér vættu vér miskunnar, 623. 34; ok vættir þú þaðan fulltings, Blas. 48; ok vættir þangat Pálnatóka, Fms. xi. 20: vætta, opp. to kvíða, vætta fagnaðar en kvíða við harmi, Skálda; vænta at …, vænti ek, at þér muni vel fara, Nj. 154; vænti ek enn at koma muni betri dagar, Bs. i; dul vættir ok vil, at …, Skálda; þeir vættu at hann mundi lifna, 623. 36; hón vætti (suspected) at Grímr mundi eptir þeim leita, Landn. 214, v. l.; vætti ek (I fear) at þú fáir ekki ríkit, Hkr. i. 195.

vænta: 2. impers., væntir mik enn at honum fari vel, Nj. 64; vættir mik, 54; vættir mik at þar komi Halldórr fóstbróðir þinn, … vættir mik, at menn sé forkunnar margir, Ísl. ii. 322; fár maðr vættir mik at frá því kunni at segja, Edda i. 140.

vænta: 3. to believe; ekki vænti ek (I think not) at þit séð jafnir menn, Fms. vii. 168.

vænta: 4. to hope; væntum í hans miskunn, Magn. 502; hverr vænti um aldr í þinni miskunn ok hneykðisk siðan, Th. 25.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛅᚾᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

Dan.: Danish.

e. g.: exempli gratia.

gen.: genitive.

l.: line.

n.: neuter.

opp.: opposed.

v.: vide.

v. l.: varia lectio.

impers.: impersonal.

pers.: person.

Works & Authors cited:

Blas.: Blasius Saga. (F. III.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Skálda: Skálda. (H. I.)

Edda: Edda. (C. I.)

Magn.: Magnús Saga jarls. (E. II.)

Th.: Theophilus. (F. III.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.