Væna
Old Norse Dictionary - vænaMeaning of Old Norse word "væna" in English.
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
væna Old Norse word can mean:
- væna
- d, [ván; Engl. to ween]: = vænta, to hope for, with gen.; vændi honum enn með því miskunnar ok eilifrar dýrðar, Fms. v. 218: væna e-m e-u, þess bið ek, at þú látir eigi gipta konu frá mér, því væni ek þér, I count on that from thee, Glúm. 358; þá var honum vænt af Augustus öllu Gyðinga-landi, all the Jews-land was promised him by A., Mar.; mun hér mörgum manni saklausum vænt gráti í þessi ferð, many will have cause to weep, Sturl. iii. 233, v. l.
- væna
- 2. to ween, think; í kveld væni ek, at ek heiti Úfeigr, Fms. v.i. 31; væni ek ok, at …, vi. 312.
- væna
- 3. væna e-n e-u, to charge one with a thing, Hom. 109; væna e-n lygi, Nj. 134; tortrygð ok lygi vænd, Sks. 77; ef maðr vænir hana hóri ok kallar hana hóru, n. G. l. i. 70; nema maðr sé vændr konu þeirri, 30; sú er Guðrúnu (acc.) grandi vætti, Gkv. 3. 10; biskup hafði vænt sira Þorsteini, at …, given Th. to understand (cp. á-væningr), Ann. 1361.
- væna
- 4. impers., vænir mik nú, at …, Fms. v.ii. 398.
- væna
- II. reflex., vænask e-s or e-n, to hope for; nú stendr maðr fé sitt í hendi öðrum manni, en hann vænisk heimildar-manni, n. G. l. i. 83; vænisk hann ok engra manna liðveizlu, Sturl. iii. 232.
- væna
- 2. ef maðr vænisk því (boasts of), at hann hafi legit með konu, Gþl. 203; nú vænisk sá maðr því, er drap, at hinum yrði á sýnt þar er eigi varð, Grág. ii. 15; nú vænisk hinn því, at hann hafi drepit hann, 19; venisk eigi góðr maðr því, þó vándr maðr vænisk góðum konum, Skálda (Thorodd).
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛅᚾᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- Engl.
- English.
- gen.
- genitive.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
- acc.
- accusative.
- cp.
- compare.
- L.
- Linnæus.
- impers.
- impersonal.
- pers.
- person.
- reflex.
- retlexive.
Works & Authors cited:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Ann.
- Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
- Gkv.
- Guðrúnar-kviða. (A. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Th.
- Theophilus. (F. III.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
Also available in related dictionaries:
This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.