Unna

Old Norse Dictionary - unna

Meaning of Old Norse word "unna" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

unna Old Norse word can mean:

unna: see Gramm. p. xxiii; pres. with a pret. form ann, annt, ann, pl. unnum, unnut, unnu; pret. unni; subj. ynni; part. neut. unnt and unnat; unnt, Band. (Cod. REg.) 20, Sturl. i. 207, Ld. 94, 194, Nj. 146: unnat (as kunnat from kunna), Fb. i. 36, Str. 32, (Nj. a vellum fragment, Lat. Ed. 315, foot-note y): a weak pret. unti (Dan. undte) occurs in later vellums, Fb. iii. 469 (l. 6 from the bottom), Gísl. 129 (paper transcript), and is used in mod. speech: even a weak pres. occurs in the burden to an Icel. lullaby, sofðú, eg unni þér, sleep thou, I love thee: [A. S. and Hel. unnan; Engl. own; in Early Engl. with a pres. pret. an (Morris, Spec. 36, l. 19); Germ. g-önnen, qs. ge-unnan.]

unna: B. USAGE.—To grant, allow, bestow, with dat. of the person, gen. of the thing (unna e-m e-s); ann ek honum ísetu í dómi, Grág. i. 17, 78; bæta munda-baugi er jamnendr unnu, the sum which the umpires allowed, Hbl.; bið þú Ólaf, at hann unni þér grundar sinnar, Ó. H. (in a verse); unna e-m gamans, Skm. 39; Hreiðmarr unni þeim einskis pennings af gullinu, Edda 73, Þiðr. 308; hann unni honum öngra bóta fyrir, FS. 125; þá penninga sem biskup vildi unna honum, Dipl. v. 2; unna e-m sætta, Fær. 113; unna e-m sæmdar, FmS. vi. 133; unna e-m laga, to give one the benefit of the law, give one a fair trial. Eg. 473; unna e-m sannmælis, to give a fair report; þeir unnu þeim bezt ríkis er þeim vóru undir hendi, FmS. i. 7; ef þú annt honum betr konungdómsins, SkS. 761: eigi má þat vita, þar sem margir koma saman, þeir sem lítt eru vandaðir, nema nökkurir ynni sér glæps, where many who are not very honest are gathered together, some will allow themselves evil, i. e. will do some wicked thing, FmS. xi. 275: allvel ann ek þér nafns þessa, vi. 229; gaf honum ríki, þvíat hann unni honum bezt at njóta, Fb. ii. 134; unna honum ennar æztu tignar, Ó. H. 35; varð þeim þá unnt af metorða, Laxdælum, Ld. 94; nú mætti svá vera, at svá kæmi málinu Odds, at oss frændum væri þess af unnt, at Bandamenn tæki sjálfdæmi, that we might succeed in getting sjálfdæmi, Band. 20 (MS.); ek meðkennist at ek hafi unnt ok veitt velbornum manni, Birni Guðnasyni, míns herra kongsins sýslu ok umboð, Safn ii. 191; ek ann þér eigi faðmlagsins Helgu innar Fögru, Ísl. ii. 269; Guð unti (sic) honum eigi ríkisins, Fb. iii. 469; ek ann eigi þess Þorkatli frænda mínum, Nj. 223; ek ann eigi þess frændum mínum ok fóstbræðrum (I cannot bear that), at þeir hafi hingat þvílíka ferð, Eb. 332; ek ann engum manni tignar-namn(s) í þessu landi nema mér einum, O. H. l. 18.

unna: 2. the phrase, unna e-m ást, to bestow one’s love on one; öll Engla fylki unnu heita ást Guði, ‘paid warm love to God,’ i. e. loved God, Hom. 136; (þeir) er svá heita ást unnu Guði, 135: hence

unna: II. with dat. to love, prop, ellipt., qs. unna e-m ást, to bestow one’s love on a person; unna e-m hugástum, to love dearly, FmS. x. 239; maðr sá er manngi ann, Hm. 49; unna frá vísum vilja, 98; Egill unni henni lítið, Eg. 702; einn son er hann ann lítið, Hkr. i. 204; meistari þinn ann þér mikit, BS. i. 228; hón unni honum mikit, Nj. 27; ek mun þér vel unnandi verða, 24; hón varð honum lítt unnandi, Ísl. ii. 274; Magnúss varð henni eigi unnandi, FmS. vii. 176; hvárt unni öðru með leyndri ást. Fb. ii. 134; hón þú annt at vísu, … þú mátt unna, Str. 8; hinir sem Guði hafa unnat, Fb. i. 36; aldrei hafði hann henni meirr unnt enn þá, Sturl. i. 207; þú hefir engum manni jamnmikit unnt sem Bolla, Ld. 194; eigi leyna augu, ef ann kona manni, a saying, Ísl. ii. 251; lengi hefi ek mikit unnt Þráni, Nj. 146; þeim var ek verst er ek unna mest, Ld. 334.

unna: 2. recipr., unnusk þau af öllu hjarta, Mar.; þau unnusk mikit systkin, FmS. iii. 107; ok unnumk vit mikit, Glúm. 326, Gísl. 44; þeir unnusk mikit fóstbræðr, Ld. 110; svá unntusk (sic) þau mikit, Gísl. 129.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᚾᚾᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

Cod.: Codex.

Dan.: Danish.

Engl.: English.

Germ.: German.

gl.: glossary.

Hel.: Heliand.

Icel.: Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.

l.: line.

Lat.: Latin.

m.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

neut.: neuter.

part.: participle.

pl.: plural.

pres.: present.

pret.: preterite.

qs.: quasi.

S.: Saga.

subj.: subjunctive.

dat.: dative.

gen.: genitive.

i. e.: id est.

L.: Linnæus.

v.: vide.

ellipt.: elliptical, elliptically.

pr.: proper, properly.

recipr.: reciprocally.

Works & Authors cited:

Band.: Banda-manna Saga. (D. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Str.: Strengleikar. (G. II.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Dipl.: Diplomatarium. (J. I.)

Eb.: Eyrbyggja Saga. (D. II.)

Edda: Edda. (C. I.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Fær.: Færeyinga Saga. (E. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Hbl.: Harbarðs-ljóð. (A. I.)

O. H. L.: Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Safn: Safn til Sögu Islands.

Skm.: Skírnis-mál. (A. I.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Þiðr.: Þiðreks Saga. (G. I.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Hm.: Hává-mál. (A. I.)

Glúm.: Víga-Glúms Saga. (D. II.)

Mar.: Maríu Saga. (F. III.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.