Ungr

Old Norse Dictionary - ungr

Meaning of Old Norse word "ungr" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

ungr Old Norse word can mean:

ungr: ung, ungt, adj., compar. yngri, superl. yngstr; for the form jungr see p. 327, col. 1: [Goth. juggs, compar. juhiza; A. S. geong; Engl. young; O. H. G. and Germ. jung; Dutch jong; but Dan.-Swed. ung; cp. Lat. juvenis.]

ungr: β. an older and obsolete compar. œri or œrri, early Dan. urœ; þótta’k hæfr þá er vórum œri, Korm. (in a verse); öngr mannr œri honum, Orkn. (in a verse); œri endr bar ek mærð ór hendi, Edda (in a verse); fylkir œri þér fórat heiman, Ó. H. (in a verse): in prose, hit ellra barn má œra (madden) it œrra (the younger), Skálda 162 (Thorodd); engi œri enn áttján vetra gamall, FmS. xi. 90; þú er miklu œri maðr at aldri, 93 (yngri, v. l. of the later vellums); eigi skyldi øri djáknar enn hálf-þrítugir, Greg. 60; tungl tveim nóttum œra, Rb. 1812. 52; skal þat eigi vesa œra an fimtán nátta (spelt eora), 20; ok skal þat vesa at eora (æra) tungl, 57; enum eorum tunglum, 55; gott æ ørum mönnum, Landn. (Hb.) 45; þá telja Paktar nótt œri (ærna Ed.), Rb. 32; þó at eigi sé þú œri at vetra-tali, Þiðr. 339: the superl. ærstr occurs but a single time, hann rauð œrstr (youngest, i. e. while quite young) úlfs fót, Ó. H. (in a verse). According to Thorodd the grammarian the œ in œri was sounded as a nasal diphthong, indicating its contraction, (cp. Goth. juhiza), and distinguished from the verb œra (from órar, q. v.) with its pure diphthong.

ungr: B. USAGE.—Young; ungir ok bernskir, FmS. i. 22; þá er þér vórut yngri, Nj. 198; hinn yngra manninn, FmS. vi. 187; hann var þeirra yngstr, Nj. 269; kært görðisk með þessum yngrum mönnum, Ld. 160; tvau naut við kú ef yngri eru, Grág. i. 147; ungra manna, ii. 11; á unga aldri, in one’s youth, 623. 59: sayings, ungr skal at ungum vega, Ísl. ii. 309; upp at eins er ungum vegar, the way of the young is upwards, Mkv.; ungr má en gamall skal, see skulu; lengi man þat er ungr getr, 248; þeygi á saman gamalt og ungt, Úlf. 3. 44; vera ungr í annat sinn,—eptir þat stóð Hákon upp ok talaði, mæltu þá tveir ok tveir sín í milli, at þar væri þá kominn Haraldr inn Hárfagri, ok orðinn ungr í annat sinn, Hkr. i. 125, Gísl. 84; cp. ‘Hamilcarem juvenem redditum sibi veteres milites credere,’ Livy xxi. 4.

ungr: 2. young, recent; ungir í Kristninni, FmS. i. 244; Ljótr mælti, ung er nú trúan, Valla l. 209; hann kvað ungt vinfengi þeirra Bjarnar, Bjarn. 56.

ungr: II. Ungi or inn Ungi, as a nickname, the Younger, Junior = Lat. minor, opp. to inn Gamli; Eindriði ungi, Hákon ungi, Kolbeinn ungi, see gamall III.

ungr: C. -ungr, an inflexion, see Gramm.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᚾᚴᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adj.: adjective.

A. S.: Anglo-Saxon.

compar.: comparative.

cp.: compare.

Dan.: Danish.

Engl.: English.

Germ.: German.

gl.: glossary.

Goth.: Gothic.

l.: line.

Lat.: Latin.

m.: masculine.

n.: neuter.

O. H. G.: Old High German.

S.: Saga.

superl.: superlative.

Swed.: Swedish.

i. e.: id est.

q. v.: quod vide.

v.: vide.

v. l.: varia lectio.

f.: feminine.

L.: Linnæus.

opp.: opposed.

Works & Authors cited:

Edda: Edda. (C. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Greg.: Gregory. (F. II.)

Hb.: Hauks-bók. (H. IV.)

Korm.: Kormaks Saga. (D. II.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Orkn.: Orkneyinga Saga. (E. II.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Rb.: Rímbegla. (H. III.)

Skálda: Skálda. (H. I.)

Þiðr.: Þiðreks Saga. (G. I.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Mkv.: Málshátta-kvæði. (A. III.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Úlf.: Úlfars-rímur.

Bjarn.: Bjarnar Saga. (D. II.)

Valla L.: Valla Ljóts Saga. (D. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.