Trúa
Old Norse Dictionary - trúaMeaning of Old Norse word "trúa" in English.
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
trúa Old Norse word can mean:
- trúa
- f., gen., dat., and acc. trú, like frú (q. v.), but without plur.; this is the old form, whence comes the contr. nom. trú, and later even a gen. trúar, which is prevalent in mod. usage; the gen. trúar occurs in vellums, Barl. 151. l. 16, FS. 103 (from the Arna-Magn. No. 132), and Skálda (in a verse); so also passim in Post. S. Edit. C.R.Unger, 1872; the old bissyll. form still occurs in the Icel. n. T., ó þú kona, mikil er þín trúa, Matt. xv. 28: [Dan. troe; A. S. treowe]:—trust, belief; segja upp á trú sína, FmS. xi. 285; þeir sögðusk vildu tala við hann með trú, 400; rjúfa trú sína, 356; ok gáfu þar til trú sína, FaS. ii. 540; svá sem trúa þeirra öðlask, BlaS. 50: as an oath, þat veit trúa mín, upon my word! by my troth! Edda 25, BæR. 2; þat er mín trúa, at …, Edda 5; svá njóta ek trú minnar, by my troth! i. 130.
- trúa
- II. faith, belief, in a theological sense; Helgi var blandinn mjök í trú, þann trúði á Krist, en hét á Þór til sjófara ok harðræða, Landn. 206; taka við trú, to receive the Christian faith, Nj. 158, 162; at trúa þessi skuli við gangask, id.; ung er nú trúan, Valla l. 209, Lil. 34; at sú var sönn trúa, FmS. i. 231; þat er heiðinna manna trúa, at …, Bret. 56; trú várrar, Greg. 14; sinnar trú, Pd. 8; þinnar trú, BlaS.; snúask til trú, Blanda; réttrar trú, id., Lex. Poët.; til styrkðar trúar (gen.) várrar, Greg. 14; þat hafði hann helzt til trúar, at …, FS. 103; ung at aldri fegri at trú, svá var trúa hennar mikil, at …, BS. i. 204; ó-trú, unbelief; van-trú (as also Fb. i. 312, l. c.)
- trúa
- B. COMPDS: trúboð, trúbót, trúarbót, trúbrögð, trúfylgja, trúhald, trúarjátning, trúarníðingr, trúskjöldr, trúverk, trúarvilla.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛏᚱᚢᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Similar entries:
Abbreviations used:
- acc.
- accusative.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- contr.
- contracted.
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- nom.
- nominative.
- plur.
- plural.
- q. v.
- quod vide.
- R.
- Rimur.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- L.
- Linnæus.
- l. c.
- loco citato.
Works & Authors cited:
- Arna-Magn.
- Arna-Magnacanus.
- Barl.
- Barlaams Saga. (F. III.)
- Blas.
- Blasius Saga. (F. III.)
- Bær.
- Bærings Saga. (G. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- N. T.
- New Testament.
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Bret.
- Breta Sögur. (G. I.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Lil.
- Lilja. (A. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Pd.
- Placidus-drápa. (A. III.)
- Valla L.
- Valla Ljóts Saga. (D. II.)
Also available in related dictionaries:
This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.