Tigund

Old Norse Dictionary - tigund

Meaning of Old Norse word "tigund" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

tigund: f., older and better form than tegund, see below; [akin to tiginn, tign]:—a kind, sort, species; at hverr sé mundang-maðr í þeirri tigund (condition of life) sem hann er í skipaðr, Sks. 496 B; hverrar stéttar ok tegundar sem hann er, H. E. i. 432; stéttar eðr tigundar, D. N. ii. 504; þau orð er þeirra tigund hæfi (where tigund is = tign), Sks. 432 B; hversu menn skulu landnám taka hverr í sína tigund, N. G. L. i. 239; rakkar tveir …, eigi þóttusk menn sét hafa slíkar görsimar í þeirri tegund, Fas. iii. 45: the phrase, ekki tegund, not a whit; ágætastir hlutir, hverr í sinni tegund, Fms. ii. 285; æxla ættir sínar hverr í sínu kyni ok tigund, Sks. 12 new Ed.; sjau þau er æt eru af tegund, Ver. 8; hann gleymir svá sinnar tegundar (sex) ok náttúruligs eðlis, Stj. 78.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛏᛁᚴᚢᚾᛏ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

f.: feminine.

L.: Linnæus.

Works & Authors cited:

D. N.: Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

H. E.: Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Ver.: Veraldar Saga. (E. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.