Tigund

Old Norse Dictionary - tigund

Meaning of Old Norse word "tigund" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

tigund
f., older and better form than tegund, see below; [akin to tiginn, tign]:—a kind, sort, species; at hverr sé mundang-maðr í þeirri tigund (condition of life) sem hann er í skipaðr, Sks. 496 B; hverrar stéttar ok tegundar sem hann er, H. E. i. 432; stéttar eðr tigundar, D. N. ii. 504; þau orð er þeirra tigund hæfi (where tigund is = tign), Sks. 432 B; hversu menn skulu landnám taka hverr í sína tigund, N. G. L. i. 239; rakkar tveir …, eigi þóttusk menn sét hafa slíkar görsimar í þeirri tegund, Fas. iii. 45: the phrase, ekki tegund, not a whit; ágætastir hlutir, hverr í sinni tegund, Fms. ii. 285; æxla ættir sínar hverr í sínu kyni ok tigund, Sks. 12 new Ed.; sjau þau er æt eru af tegund, Ver. 8; hann gleymir svá sinnar tegundar (sex) ok náttúruligs eðlis, Stj. 78.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛏᛁᚴᚢᚾᛏ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

f.
feminine.
L.
Linnæus.

Works & Authors cited:

D. N.
Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
H. E.
Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Ver.
Veraldar Saga. (E. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back