Tíðr

Old Norse Dictionary - tíðr

Meaning of Old Norse word "tíðr" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

tíðr Old Norse word can mean:

tíðr: tíð, títt, adj. [cp. Dan. tidt = often], frequent, usual, customary; svá, sem títt var at búa um lík göfgra manna, Eg. 94; knattleikar vóru þá tíðir, 187; þau vápn vóru þá tíð, 189; annat var tíðara með Ólafi konungi, Ld. 196; svá sem konungum eða jörlum er títt í öðrum löndum, Orkn. 80; langa kanpa serm þá var títt, Fb. ii. 376.

tíðr: 2. often spoken of, noted, famous; varð Martinus tíðr af því, es hann görði þat es …, Mart. 119; á þeim tíðum var Ambrosius biskup í Meilansborg, harla tíðr ok ágætr, Ver. 50; hvárrtveggi var tíðr alþýðu (popular), 655 vi. A. 14; ok var orðinn enn tíðasti, most famous, Fms. x. 417.

tíðr: 3. skilled in, versed in; tíð erum bók ok smíðir, Fms. vi. (in a verse).

tíðr: II. metaph. dear, beloved; í Gymisgörðum ek sá ganga mér tíða mey … mær er mér tiðari en, dearer than, Skm. 6, 7; þá sá Ölvir hnúfa Sólveigu, ok görði sér um títt, and courted her, Eg. 5; er honum títt um ferð sína, he has no time to lose, is eager to return, 54.

tíðr: 2. eager; þeim var títt heim at fara, Ó. H. 165; kann ek skaplyndi alþýðunnar, at til þess væri öllum títt at komask undan þrælkan útlendra höfðingja, 32; hann býsk heiman, ok er títt at reyna þessa vitru hennar ok tilskipan, Fms. xi. 4; ok er honum títt til at þessi ráða-hagr tækisk, 106; nú er honum títt til síns matar, Þiðr. 168; hann vissi hve títt vera mátti hans kvámu, how eagerly his coming was looked for, Bs. i. 392; til einskis var honum svá títt, hvárki til svefns né matar, at eigi …, 643; Þórólfr görði sér títt við Björn, Th. courted B.’s friendship, Eg.

tíðr: III. neut., ok sá þá hvat títt var, what had happened, Eg. 216; höfðu njósn af hvat títt var um hans mál, Ó. H. 120.

tíðr: 2. adverbially = sem tíðast, at once, with all speed; þeir réru í brott sem tíðast, Fms. iv. 169; kuflmaðr réri yfir ána sem tíðast, v. 182; æ sem tíðast, Karl. 240; geng ek aldri tíðara (Dan. tiere = after) never more, þess eyrendis, Clar.; en er þeir ræddu þetta tíðast, Fms. vii. 214; gangi menn eptir þeim sem tíðast, Eg. 206; át hvárrtveggi sem tíðast, Edda 31; fara þeir þegar í Hereyjar sem tíðast, Fms. xi. 124; fóru þeir í brott sem tiðast, Hkr. i. 244; brá hann saxinu bæði hart ok títt, Stj. 383; hann sprettr upp hart ok títt, Fms. iv. 173; höggva títt ok hart, i. 45; títt nefndr so and so, Dipl. iv. 13; ótt ok títt, Fms. ii. 322, see óðr II. 2.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛏᛁᚦᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adj.: adjective.

cp.: compare.

Dan.: Danish.

n.: neuter.

m.: masculine.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

neut.: neuter.

l.: line.

pl.: plural.

v.: vide.

Works & Authors cited:

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Orkn.: Orkneyinga Saga. (E. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Mart.: Martinus Saga. (F. III.)

Ver.: Veraldar Saga. (E. II.)

Skm.: Skírnis-mál. (A. I.)

Björn: Biörn Halldórsson.

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Th.: Theophilus. (F. III.)

Þiðr.: Þiðreks Saga. (G. I.)

Clar.: Clarus Saga. (G. II.)

Dipl.: Diplomatarium. (J. I.)

Edda: Edda. (C. I.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Karl.: Karla-magnús Saga. (G. I.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.