Tíð

Old Norse Dictionary - tíð

Meaning of Old Norse word "tíð" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

tíð Old Norse word can mean:

tíð
f.; the curious phrase í þann tíð is prob. not to be explained as an old masc., but rather by þan = þá, ‘þan’ being an obsolete pron. form with a final n, cp. þansi on the Runic stones: [A. S. tîd; Engl. tide; Dan.-Swed. tid; Germ. zeit]:—tide, time; langa tíð, a long while, Íb. 12; skamma tíð, a short while; alla tíð, all times, ever; Ísland bygðisk í þann tíð es …, Jb. 4; í þann tíð árs, Anal. 291; í þann tið var úfriðr, BlaS. 43, Hkr. ii. 211 (þenna tíð, Ó. H. l. c.), Grág. i. 500; þeirrar tíðar, then and there, FmS. vi. (in a verse); skamrar tiðar ríki, 656; nökkuri tíð, once upon a time, FmS. iv. 46; á þeim tíðum, Ver. 7; áðr á tíðum, in days of yore, Hallgr.
tíð
2. the season; hin bezta tíð mun koma yfir Egiptaland, Stj.; góðrar tíðar, in a happy hour, Fms, x. 432 (in a verse); sá er borinn var beztrar tíðar, id., vi. (in a verse); hæstrar tíðar, ix. (in a verse); íllrar tíðar, in an evil hour, Hallfred, Stor. 8 (allrar tíðar Cod.): freq. in mod. usage of the weather, season, það er góð tíð, bezta tíð til lands og sjóar; ó-tið, a bad season, bad time, bad weather; Páskar eru helgari enn aðrar tíðir, Anal. 291; at hann hafi haft þrjár tíðir á sínum dögum, FmS. x. 276; skal vanda tíð at eiðfæra úmaga … eigi skal færa um Langaföstu né löghelgar tíðir, Grág. i. 245; konur skal taka á tíðum (in season) en eigi á útíðum (cp. Dan. i utide = out of season), n. G. l. i. 16; á helgum tíðum, on sacred days, 10: the phrase, á öllum árs tíðum.
tíð
3. an hour;á níundu tíð dags, Stj.; leið eigi helmingr einnar tíðar, áðr …, FmS. x. 347; þriðjung tíðar, hálfa fimtu tíð, Rb. 480, 524; á enni fyrstu tíð nætrinnar, 623. 32; sem leið at þriðju tíð nætr, Al. 168.
tíð
4. service-time, bora canonica in the eccl. law; miðs-morguns tíð, dagmála tíð, miðs dags tíð, eykðar tíð, aptan-söngs tíð, Hom. (St.): esp. in plur., syngja tíðir, Fb. ii. 295; flytja tíðir, Stat. 267; syngja yfir líki þær tíðir er til byrjar, n. G. l. i. 14; kaupa tíðir, 12; til kirkju þeirrar er hann kaupir tíðir at, 19; var þat lengi at hann mátti eigi syngja tíðirnar, Nj. 279; sækja tíðir, fylgja tíðum, etc., passim; Máríu-tíðir, Þorláks-tíðir, the service, chant to the Virgin Mary, St. Thorlac, BS. i. 847.
tíð
5. gramm., Skálda 179, 185, Edda 124.
tíð
COMPDS: tíðabók, tíðafærr, tíðaför, tíðagata, tíðagörð, tíðahald, tíðakaup, tíðalauss, tíðamaðr, tíðaoffr, tíðarenta, tíðaskrá, tíðasókn, tíðasöngr, tíðaveizla.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛏᛁᚦ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
f.
feminine.
Germ.
German.
gl.
glossary.
l.
line.
l. c.
loco citato.
m.
masculine.
masc.
masculine.
n.
neuter.
prob.
probably.
pron.
pronoun.
S.
Saga.
Swed.
Swedish.
v.
vide.
Cod.
Codex.
freq.
frequent, frequently.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
L.
Linnæus.
mod.
modern.
eccl.
ecclesiastical.
esp.
especially.
etc.
et cetera.
plur.
plural.
gramm.
grammar.

Works & Authors cited:

Anal.
Analecta. (D. II.)
Blas.
Blasius Saga. (F. III.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hallgr.
Hallgrímr Pétrsson.
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Íb.
Íslendinga-bók. (D. I.)
Jb.
Jóns-bók. (B. III.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Ver.
Veraldar Saga. (E. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Stor.
Sona-torrek. (A. III.)
Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back