Þyrma

Old Norse Dictionary - þyrma

Meaning of Old Norse word "þyrma" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

þyrma Old Norse word can mean:

þyrma: ð, prop. a law phrase-, or a religious term, to deal reverently with, shew respect to; with dat., var þá eigi þyrmt eiðunum, Edda 26; ef maðr þyrmir eigi griðum, Grág. ii. 166 B; þyrma særum, Róm. 288; þyrma lögum, Sks. 78 new Ed.; þat er ráð annat at þyrma hátíð, to respect the holy-day, by not fighting on that day, Fms. v. 170, N. G. l. i. 10; ok vill hann eigi þyrma Frjádögum né Kristnum dómi várum, of breaking the fast, 11; þyrma Jóla-helgi. 142; skulu vér þyrma kirkjum, to respect the sanctuary of a church, of an asylum, K. Á. 30; þyrma rétti heilagrar Kirkju, 40; þyrma konu and þyrma við konu, to shew respect to a woman, so as not to violate her, N. G. l. i. 16; mun engi maðr öðrum þyrma, Vsp. 46; Baldrs barmi þyrmðit manna-dólgi, the brother of B. made no covenant with the foe of men, Haustl.; at þú eigi vel eiðum þyrmir, Skv. 1. 47; þyrmða ek sifjum, svörmuu eiðum, 3. 28; þyrma véum, Hkm. 18; görisk sifja-spell ok þyrma menn engum hleytum, Sks. 338.

þyrma: 2. to shew mercy to, spare; þyrma skal hann eggvers-foglum í því landi, Grág. ii. 347; þeir þyrmdu því öllu er þeim þótti fagrt, en drápu allt þat sem var afleitt, Stj. 456; þyrma e-m í örðum, Hom. (St.); þyrma óvinum sínum, Al. 14; þyrma mínum mönnum, 16, Fms. v.i. 36; þyrma sér sjálfum, Karl. 363; þú þyrmðir eigi þínum eingetnum syni, of Abraham, Stj. 132.

þyrma: II. reflex. to refrain or forbear from; hann bað hann þyrmask við Magnús konung, forbear from violence with king M., Fms. v.. 172; tveir skolu þeir feðgar þyrmask við hina tvá, N. G. l. i. 34; hann skal við engi mann þyrmask, 228; guðsifjar eru sex er vér skolum þyrmask við, 16; þyrmask við hjúnskap, 376.

þyrma: 2. recipr., láta sem þér berizt, en þyrmisk þó sem skilt er, but forbear hurting one another, Fms. v.ii. 443.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᚢᚱᛘᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

dat.: dative.

l.: line.

L.: Linnæus.

m.: masculine.

prop.: proper, properly.

s. v.: sub voce.

v.: vide.

reflex.: retlexive.

pr.: proper, properly.

recipr.: reciprocally.

Works & Authors cited:

Edda: Edda. (C. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Haustl.: Haustlöng. (A. I.)

Hkm.: Hákonar-mál. (A. III.)

K. Á.: Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Róm.: Rómverja Saga. (E. II.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Skv.: Sigurðar-kviða. (A. II.)

Vsp.: Völuspá. (A. I.)

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

Karl.: Karla-magnús Saga. (G. I.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.