Þurfa

Old Norse Dictionary - þurfa

Meaning of Old Norse word "þurfa" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

þurfa Old Norse word can mean:

þurfa: a verb whose present takes a preterite form, see Gramm. p. xxiii; pres. þarf, þarft, þarf; pret. þurfum, þurfut, þurfu (mod. þurfið, þurfa); subj. þyrfti; part. þurft: with neg. suff., þarft-attu, thou needest not, Kormak; þurfu-t, they need not, Lex. Poët.; [Goth. þaurban = ἀνάγκην ἔχειν, χρήζειν; A. S. þurfan; Germ. durfen, etc.]

þurfa: B. To need, want:

þurfa: I. with infin.; ekki þarft þú at ganga í hús mín, FmS. x. 262: ok þarf eigi sá spyrja á þingi, Grág. i. 20; ok þarf hann þá eigi at taka þær, ii. 81; þat fé þarf eigi til tíundar at telja, K. þ. K. 142; nú þyrftir þú at hafa svá mikinn við at þér nægði, FS. 27; mikit mant þú þ. fram at leggja með honum, Nj. 3; vilja mundu goðin, at þenna Ás þyrfti eigi at nefna, Edda 17; engum manni þarf tysvar í vatn drepa, n. G. L. i. 340; ekki þurfti þá griða at biðja, it was no use begging, Eg. 298.

þurfa: II. with gen.; af þú þarft manna við, Ld. 218; hann þarf heilla ráða (gen.) ok tryggva návistarmenn (acc.), FmS. ix. 262; þarf hér mikils við, Nj. 94; ef nokkurs þarf við, Ld. 42; Gunnarr kvað einskis mundu við þurfa, Nj. 93; fanga þeirra er hann þóttisk þurfa, FmS. i. 11; verða þér at liði ef þú þyrftir, ÍsL. ii. 327; afla þess er þurfti, Eg. 39; ef þess þurpti viðr, BarL. 58; þætti mér (þess) þurfa, at þú leystir þetta verk betr af hendi, Grett. 91.

þurfa: 2. with acc.; hversu marga munu vér menn þurfa, Nj. 93; ek veit görst at þurfi (sic) þér brýningina, Ld. 240; öll þau föng er hann þurfti, Eg. 69; ok þurfti föng mikil, 39; þat allt er þeir þurfu til Guðs þjónustu, K. þ. K. 142; ekki var sá leikr er nokkurr þyrfti við hann at reyna, it was no use for anybody to try it with him, i. e. nobody was a match for him, Nj. 29; þarf hann minna svefn enn fugl, Edda 17.

þurfa: III. part. as subst.; sumir þeir er þurfendr voru, BS. i. 431; þurfendr klæða ok matar, 623. 21; þeim öðrum sem þurfandis er, Stj. 152; vera þurfandi e-s, BarL. 35.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᚢᚱᚠᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

etc.: et cetera.

f.: feminine.

Germ.: German.

Goth.: Gothic.

m.: masculine.

mod.: modern.

neg.: negative.

part.: participle.

pres.: present.

pret.: preterite.

S.: Saga.

subj.: subjunctive.

uff.: suffix.

infin.: infinitive.

L.: Linnæus.

n.: neuter.

þ.: þáttr.

acc.: accusative.

gen.: genitive.

l.: line.

i. e.: id est.

subst.: substantive.

Works & Authors cited:

Lex. Poët.: Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.

Edda: Edda. (C. I.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Barl.: Barlaams Saga. (F. III.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.