Þungr

Old Norse Dictionary - þungr

Meaning of Old Norse word "þungr" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

þungr Old Norse word can mean:

þungr: adj., þung, þungt; comp. þungari; superl. þungastr; in later and mod. usage þyngri, þyngstr; [Dan. tung, tyngre, tungest; Swed. tung]:—heavy, weighty; þótti mér hann nokkurs til þungr, Ld. 128; hann var þ., á baki, Fms. vi. 210; skipt þungt undir árum, vii. 249; þat var þyngst undir árum, Eg. 354; hann var þyngstr undir árum, Fms. vi. 262; sem þungast er ok lægst liggr, Stj. 18; þótti þeim þungast, Bs. i. 536.

þungr: II. metaph. heavy; mannfærðin var en þyngsta, Eg. 546; mér er fótr þungr, my foot is heavy, Ld. 150; þungt and varp, Bs. i. 821; honum vóru augu þung, heavy-eyed, Ölk. 34; þung verða gamalla manna föll, heavy is the fall of the old, a saying, Fms. iii. 189; þunga vökva, heavy humours, Lækn. 474: gramm., hver samstafa er annat-hvárt hvöss eða þung, Skálda 175; veðr var þungt, the weather was heavy, oppressive, Fb. ii. 453; vaða þunga strauma, Vsp.; þ. sjór, Fms. vi. 141 (in a verse): þungr (heavy, dull) ok þrjótlyndr, Bs. i. 341; latr ok þungr á sér, Al. 71 Fb. iii. 373; með þungu yfirbragði, Fms. vii. 156; með þungum hug, 165; hafa þungan hug á e-m, Ld. 254, Eg. 172, Fms. vi. 190, vii. 113; vera e-m þungr á skauti, Fb. ii. 130; þó kom þyngra eptir, Bs. i. 632; leggja þungt til e-s, Fb. ii. 176; vóru Eilífr ok Auðunn þungastir Laurentio, Bs. i. 819; hafa þau Ljótr ok Þórunn þung verit til vár, Fbr. 101 new Ed.; var Kjartan oss þá þ. í skiptum, Ld. 222; þó er biða þungara (heavier) miklu, Ísl. ii. (in a verse); hafa þungan hlut af e-n, Fms. vi. 9; fékk hann þungt af Hrafni, 105; skal hann því þungast af hafa (get the heaviest share), at honum hafa öll málin verst farit hér til, Nj. 210; henni féll þungt til fjár, her money affairs were heavy, 31; hann þótti þyngra mála-hlut eiga at flytja (the heavier, the worse case), Ísl. ii. 172; e-m veitir þyngra, to get the worst of it, Fms. i. 93; er þungt at heyra þyt smábarna, Bs. i. 40; mér. er þungt, segir Eyjólfr (I feel heavy, ill) ok má ek því eigi fara, Glúm. 328.

þungr: B. COMPDS: þungbúinn, þungbýlt, þungbærr, þungeygr, þungfærask, þungfærr, þunggengt, þunghúfaðr, þunglífr, þunglyndi, þunglyndr, þungmeginn, þungreiðr, þungrœrðr, þgskilinn, þungyrkr.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᚢᚾᚴᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adj.: adjective.

Dan.: Danish.

l.: line.

mod.: modern.

n.: neuter.

superl.: superlative.

Swed.: Swedish.

þ.: þáttr.

gramm.: grammar.

m.: masculine.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

Works & Authors cited:

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fbr.: Fóstbræðra Saga. (D. II.)

Glúm.: Víga-Glúms Saga. (D. II.)

Lækn.: Lækninga-bók. (H. V.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Skálda: Skálda. (H. I.)

Vsp.: Völuspá. (A. I.)

Ölk.: Ölkofra-þáttr. (D. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.