Þrjóta

Old Norse Dictionary - þrjóta

Meaning of Old Norse word "þrjóta" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

þrjóta Old Norse word can mean:

þrjóta: pres. þrýtr; pret. þraut; subj. þryti; part. þrotinn: the verb being impersonal, forms as þrauzt or pl. þrutu hardly occur: [A. S. â-þreôtan]:—to fail one, come to an end, impers. with acc. of the person and thing, e-n þrýtr e-t, it fails one in a thing, one comes to an end of it; en er veizluna þrýtr, when it came to the end of the banquet, Ld. 16; er nú vænast at þrjóti okkra samvistu, Fær. 174; þar til er þraut dalinn, to the end of the dale, Nj. 35; inn á fjörðinn, þar til er þraut sker öll (acc.), till there was an end of all the skerries, Landn. 57; en er hann þraut eyrendit, when the breath failed him, Edda 32: the saying, seint þrýtr þann er verr hefir, the man with a bad case has a hundred excuses, FmS. viii. 412; þá er í ráði at rögn (acc.) um þrjóti, Hdl. 41; ey eða ei, þat er aldregi þrýir, Skálda.

þrjóta: 2. to want, lack, be short of a thing, fail in it; Hrapp þraut vistir í hafi, Nj. 128; íllt er þat ef föður minn þrýtr drengskapinn, Lv. 11; þá er menn Magnúss konungs þraut grjót ok skotvápn, FmS. viii. 139; at eigi þrjóti oss at vætta miskunnar af Guði, that we do not fail, Hom. 97; ef hinn þrýtr er við tekr, Grág. i. 227; þat hann viðr er þrjóta mun flesta menn þótt fé eigi, Ad. 21; ef hann þrýtr at veraldar auðæfum, Greg. 30.

þrjóta: 3. as a law term, to become a pauper; annat-tveggja, at hann andisk eða þrýtr hann (acc.) at fé, þá …, Grág. i. 274; ef þess er ván at þau þrjóti þau misseri, 241.

þrjóta: II. part. at an end, past, gone; ok er þrotin ván þótti þess at …, past hope, forlorn, Eg. 719, FmS. vi. 152, Ó. T. 8; get ek at þrotin sé þín en mesta gæfa, Nj. 182; þrotinn at drykk, short of drink, FmS. ix. 41; en er allir voru þrotnir á at biðja hann til, were exhausted in begging him, BS. i. 128; Trojumenn sá sik þrotna at vega sigr á Grikkjum, Bret.; hestrinn var þrotinn, quite exhausted, FmS. vi. 211; ok vóru þá þrotnir yxninir, Eb. 176.

þrjóta: 2. bankrupt; ef hinn er þrotinn er fram færir úmagann, Grág. (Kb.) ii. 10.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᚱᛁᚢᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

acc.: accusative.

A. S.: Anglo-Saxon.

impers.: impersonal.

l.: line.

n.: neuter.

part.: participle.

pers.: person.

pl.: plural.

pres.: present.

pret.: preterite.

S.: Saga.

subj.: subjunctive.

m.: masculine.

v.: vide.

Works & Authors cited:

Edda: Edda. (C. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fær.: Færeyinga Saga. (E. II.)

Hdl.: Hyndlu-ljóð. (A. II.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Skálda: Skálda. (H. I.)

Ad.: Arinbjarnar-drápa. (A. III.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Greg.: Gregory. (F. II.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

Lv.: Ljósvetninga Saga. (D. II.)

Bret.: Breta Sögur. (G. I.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Eb.: Eyrbyggja Saga. (D. II.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Ó. T.: Ólafs Saga Tryggvasonar. (E. I.)

Kb.: Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.