Þoka

Old Norse Dictionary - þoka

Meaning of Old Norse word "þoka" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

þoka Old Norse word can mean:

þoka
1. u, f. [Dan. taage; can Engl. fog be the same word? cp. þel]:—a fog, mist; þoku dregr upp, Fb. i. 212; verði þoka … þá kom þoka mikil móti þeim, Nj. 20; leggr þoku yfir, Glúm. 368; hafa þeir þokur miklar en vinda litla, Ld. 74; var þoka yfir héraðinu ok vindr af hafi, Ísl. ii. 307; væta mikil ok þoka, Eg. 128; ór miðri þokunni, Stj. 306; sunnan-þoka, fog drifting from the south, Hrafn. 6; þoka ok myrkr, Fms. x. 339; þoku-fall, Thom. 454; þoku mugga, a muggy mist; myrkviðris-þoka, a mirky, pitch-dark fog: the saying, mart býr í þokunni, Ísl. Þjóðs.
þoka
2. a grey-coloured ewe is in Icel. called þoka.
þoka
COMPDS: þokufullr, þokuland, þokulaust, þokumaðr, þokumyrkr, þokumyrkvi, þokumystr, þokusamr, þokutýsdagr, þokuvísur.
þoka
2. að, to move, with dat.; Hrútr þokaði nú bústað sínum, Ld 66; skal hann eiga öngan kost at þoka (viz. garði) optar, to change abode again, n. G. l. i. 231: of a sitting person, en er bóndi sá þat, þokaði hann um manns-rúm, Vígl. 25; draugrinn hafði þokat at Þorsteini um þrjár setur, Fb. i. 417; þeir er næstir sátu urðu at þoka undan, to give way, give place to one, Fms. v. 315; þú skalt þoka fyrir konu þessi, Nj. 52; þokar Hörðr fyrir Hróari, Ísl. ii. 42; þokaði eldrinn hvergi um fram, þat er hann var þá kominn, Hom. 122; þokum at skóginum, sagði hann, Eg. 288; fram þoki herr, let the men move forwards, Ísl. ii. (in a verse); þoka aptr, to move back, Rb. 108; þoka sundr, to move asunder, be separated, Fas. ii. (in a verse); húskarlinn kvað vel þoka áleiðis um heilsu manna, it proceeded well, Vápn. 30; talði hón afleiðis þoka of kurteisi karlanna, it went backwards with the manhood of men, Bs. i. 340.
þoka
2. as a law term, to change, alter; eigi skal fornum samkvámu-málum þoka nema allir verði ásáttir þeir er í hrepp búa, Grág. i. 458; þat skal allt hafa sem stendr á skrá þeirri … nema þokat sé síðan, 7; þoka e-u ór setningu, to displace, Rb. 562; Páskahald skal eigi þoka af Sunnudegi, 686 C. 2.
þoka
II. reflex. to be displaced; ok þokask þá nokkuð steina-sörvit, Ísl. ii. 348; honum varð ekki þokat, he could not be moved; lítt þokaðisk á um mannfallit, it made little progress, Fas. ii. 328.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᚢᚴᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

cp.
compare.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
f.
feminine.
gl.
glossary.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
dat.
dative.
L.
Linnæus.
s. v.
sub voce.
v.
vide.
viz.
namely.
reflex.
retlexive.

Works & Authors cited:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Glúm.
Víga-Glúms Saga. (D. II.)
Hrafn.
Hrafnkels Saga. (D. II.)
Ísl. Þjóðs.
Íslenzkar Þjóðsögur.
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Vápn.
Vápnfirðinga Saga. (D. II.)
Vígl.
Víglundar Saga. (D. V.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back