Þó
Old Norse Dictionary - þóMeaning of Old Norse word "þó" in English.
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
þó Old Norse word can mean:
- þó
- conj. [Goth. þau or þau-h = ἄν, ni-þau = οὐκ ἄν; A. S. þeah; Engl. though; O. H. G. doh; Germ. doch; Dan. dog; the Icel. being a contracted form; this particle was originally pronominal, the h being a suffix; see Grimm’s Gramm. iii. 176, 177.]
- þó
- A. Though, yet, but yet, nevertheless; hefir mér þó tvennt um sýnzt, … en þó hefi ek í einum stað á stofnat, Nj. 3; þeir vóru síð búnir, ok sigldu þó á haf, 281; en þó vil ek mik eigi frá kjósa, FmS. vi. 10; ok fengit þó minna hlut, vii. 256; en ef eigi náir þeim, þá er þó rétt, at…, Grág. i. 207; svá þó (yet so) at biskup væri skaðlauss, Dipl. v. 2; en ef þeir setja lík niðr þó at hváru, nevertheless, n. G. l. i. 347; eigi var skegglauss Þorvaldr bóndi þinn, ok réttú þó honum bana, Nj. 52; ok vartú þó vetri ellri, FmS. vii. 119.
- þó
- II. connected with other particles:
- þó
- 1. er þó, ‘as though,’ considering that, yet after all, or the like; er þó hafði hann tekit við Birni, Eg. 166; er þér þreytið þetta mál þó svá mjök, FmS. vii. 169; er þó buðu þeir honum svá góða kosti, ix. 398; þú hrópar sonu Njáls ok sjálfan hann er þó er mest vert, Nj. 68: dropping the particle ‘er,’ þó hefir hann at sjálfvilja sínum farit þingat á fund yðvarn, Eg. 424; biðja vil ek henni friðar, þó hefir hón mitt traust sótt, Mork. 204; fari á land heiðit, þó vill hann eigi Kristinn vera, n. G. l. i. 341; eigi mun ek drepa þik, þó biðr þú miskunnar, SkS. 740.
- þó
- 2. ok þó, and even; en Símon læzk Guð vera, er hann er maðr ok þó íllr, S. says he is a god, being a man, and even a bad one. Post. 656 C. 28; mörgum mönnum ófróðum ok þó óvitrum, ill-informed and unwise to boot, BS. i. 59; sagði þeim öngan frama at drepa fá menn ok þó áðr ílla leikna, FmS. ix. 47; væri þat mönnum skyldugt ok þó nauðsynligt, SkS. 45 B; rjúf aldri sætt … ok þó sízt á þvi máíi, Nj. 85.
- þó
- B. þó-at, and contr. þótt, although, even though:
- þó
- I. separated, þo … at, þó er rétt at nýta, at hann sé fyrr skorinn, it is still right …, even though, even in case that …, K. Þ. K. 134.
- þó
- II. þó at, although; heimsku mæla skaltu, þó at þú vel hvat vitir, thou speakest vain, ‘although thou knowest all well,’ Em. 3; hann rengði til augum, þó at úskygn væri, FmS. ii. 59; þeir máttu eigi vita hvárt hann var á lífi eðr eigi, þó at hann færi þaðan vetr-gamall, i. 185; at oss Íslendingum kippi á kyn, þó at vér gangim heldr fyrir blíðu en stríðu, ii. 34: somewhat irregular is the usage in, munu vér því eigi várkynna öðrum, þó at hér skatyrðisk, we will not excuse others for using bad words, Ísl. ii. 384; eigi vanntú framarr en þú áttir, þó at þú hefndir föður þíns, thou didst not more than what was right when thou didst avenge thy father, Sd. 190.
- þó
- 2. dropping the ‘at;’ en Sverri studdi hvárki fé né frændr þó (at) hann kæmi ungr ok einmana ok öllum ókunnigr inn í landit (coming as he did young, etc.), FmS. viii. 3; eigi met ek þat til óvirðingar þó ek fóstra honum barn, vi. 5; þó þeir sé svá miök þrengðir at, although they be so oppressed that …, Hom. 38; þó þú sért lítillar ættar, FmS. vi. 10; þó ek gefi yðr frjálsa, id.
- þó
- III. contracted þótt = þóat, although; with subj., þótt hón hafi …, Grág. i. 228; varðar þat skóggang, þótt þat verði fjörbaugs-garð, ef þat færi eitt saman, ii. 10; halda máttú þessu sæti, þótt hón komi sjálf til, Nj. 6; þetta væri at vísu lög, þótt fáir kunni, 237: þó (yet still) hafa húsfreyjur verit góðar, þótt (although) eigi hafi staðit í mannráðum, 53 (repeating the particle þó); er ek hirði aldri þótt drepizk, 85; en létir hann eigi gjalda, þótt hann hefndi bróður síns, Eg. 174; at Eríkr konungr léti sér óþokka í, þótt Hákon konungr léti brenna Vermaland, that king H. had burned W., FmS. x. 27; engi maðr skal banna för fjörbaugs-manni, þótt fé eigi at þeim, Grág. i. 90:—special usages, at hann væri at vísu mestr laga-maðr, þótt reyna þyrfti, even if that should be tried, Nj. 237; nær ætla ek þat lögum Íra, þótt þeir kalli fé þetta vágrek, Ld. 76.
- þó
- 2. as a Latinism with no verb following; gef þú mér þó at óverðugri, da mihi quamvis indignae, Stj.; dreifðum vér guðs úvini þótt með drápi ranglátra, Már.
- þó
- 3. ef tveir menn eigu bú saman ok hafa þeir öngan griðimann ok er þótt (nevertheless) réttr annarr þeirra í kvöð, Grág. ii. 44; better þó (but this is very rare); skorti þar eigi mjólk, þótt hann hefði vitað hvers við þurfti, as if he had known, Finnb. 234.
- þó
- 4. suffixing -tú (i. e. thou), although thou; ekki fer ek at, þóttú hafir svelt þik til fjár, Nj. 18; muntú þykkja röskr maðr, þóttú hafir ratað í stórvirki þetta, 257.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᚢ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- conj.
- conjunction.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Goth.
- Gothic.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- S.
- Saga.
- L.
- Linnæus.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
- contr.
- contracted.
- etc.
- et cetera.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- subj.
- subjunctive.
- i. e.
- id est.
Works & Authors cited:
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Mork.
- Morkinskinna. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Em.
- Eiríks-mál. (A. III.)
- Sd.
- Svarfdæla Saga. (D. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
Also available in related dictionaries:
This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.