Þjóta

Old Norse Dictionary - þjóta

Meaning of Old Norse word "þjóta" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

þjóta Old Norse word can mean:

þjóta: pres. þýt; pret. þaut, þauzt, þaut, pl. þutu; subj. þyti; part. þotinn: [A. S. þeótan, cp. Ulf. þut-in, þut-haurn, = Gr. σάλπιγξ; Dan. tude]:—to emit a whistling sound, e. g. of the wind, surf, waves, leaves of trees; vindr þýtr, Grág. ii. 170; sjár, alda, brim þýtr, Lex. Poët., Gm. 21; öxin þaut, the axe whistled, FS. 62; öxar tvær þutu hátt á öxa-tré, Sturl. 1. 158; vindr kom á þá ok þaut í spjótunum, iii. 83; víða þaut jörðin af þeirra hljóðan, resounded, Stj. 434; þjótandi strengleikr, of tunes, SkS. 632; þaut borgin af hljóðfærum, Konr.; í því er hann féll, þá þaut mjök ok glumdi, Stj. 46; nú heyra þeir at þaut í slöngu Búa, Ísl. ii. 408; nú þýtr undin, FaS. i. 204, cp. Fbr. 111 new Ed.; jötuns háls-undir (the waves) þjóta, Stor. 3; þat þýtr fyrir regni, it whistles for rain, Stj. 594; á þýtr af þjósti, Am.; þjótandi fors, Gsp.; þjótanda haf, SkS. 54, 137 new Ed.; reiðar-þrumur þjóta, Art. 80; þjótandi kvern, of a mill, FaS. i. 493 (in a verse).

þjóta: 2. to howl, of a wolf; sem úlfar þyti, Karl. 140; þar heyrir þú varga þjóta, Gkv. 28 (Dan. ulvene tude), cp. ulfa-þýtr; hölkn (monsters) þutu, Hým.

þjóta: II. to rush; þá þutu upp allir, Grett. 164 new Ed.; margir menn þutu upp ok kváðu hann njósnarmann, Sturl. ii. 247, Th. 25.

þjóta: 2. with prep.; þjóta ú, to rush in; at skjótara mundi á þjóta = á dynja, to burst in, FmS. vii. 125; varði miki eigi at svá skjótt mundi á þjóta sem nú er, xi. 115.

þjóta: III. as intranS. [Engl. to toot; Germ. tuten], to blow a horn, trumpet, it only occurs in two instances; áðr halr hugfullr í horn um þaut, ere he blew the horn, Hðm. 17; sá er þýtr í trumbu, FmS. viii. 83 (in a verse).

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᛁᚢᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

cp.: compare.

Dan.: Danish.

e. g.: exempli gratia.

f.: feminine.

Gr.: Greek.

l.: line.

m.: masculine.

n.: neuter.

part.: participle.

pl.: plural.

pres.: present.

pret.: preterite.

S.: Saga.

subj.: subjunctive.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

Engl.: English.

Germ.: German.

gl.: glossary.

intrans.: intransitive.

trans.: transitive.

Works & Authors cited:

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Art.: Artus-kappa Sögur. (G. II.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fbr.: Fóstbræðra Saga. (D. II.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Gm.: Grímnis-mál. (A. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Gsp.: Getspeki Heiðreks. (A. II.)

Konr.: Konráðs Saga. (G. III.)

Lex. Poët.: Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Stor.: Sona-torrek. (A. III.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Gkv.: Guðrúnar-kviða. (A. II.)

Hým.: Hýmis-kviða. (A. I.)

Karl.: Karla-magnús Saga. (G. I.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

Th.: Theophilus. (F. III.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Hðm.: Hamðis-mál. (A. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.