Þjóð-land

Old Norse Dictionary - þjóð-land

Meaning of Old Norse word "þjóð-land" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

þjóð-land: n. [A. S. þeodland], an empire; keisari er æztr konunga, þar næst er konungr sá er ræðr fyrir þjóðlandi, … ei má þá kalla þjóðkonunga er skatt-konungar eru, Edda 93; ertú þá meiri konungr enn þinn faðir, ef þú ræðr tveimr þjóðlöndum (i. e. Norway and Denmark), FmS. i. 88, Rb. 340; Knútr inn ríki tók skatt ok skuld af þeim þjóðlöndum er auðgust vóru á Norðrlöndum, Ó. H. 130.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᛁᚢᚦ-ᛚᛅᚾᛏ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

i. e.: id est.

n.: neuter.

S.: Saga.

Works & Authors cited:

Edda: Edda. (C. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Rb.: Rímbegla. (H. III.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.