Þiggja

Old Norse Dictionary - þiggja

Meaning of Old Norse word "þiggja" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

þiggja Old Norse word can mean:

þiggja: pres. þigg; pret. þá or þág, þátt, þáttu, Band. 37; pl. þágu; subj. þæi part. þeginn; imperat. þigg, þiggðú: with suff., þi’kk, qs. þigg’k, þik’k-ak, I receive not, Skm. 22; in mod. usage the pret. is weak, þáði, pass. 16. 1: [Dan. tigge = to beg, tigger = a beggar]:—to receive, accept of; fannka ek mildan mann eða svá matar-góðan, at ei væri þiggja þegit, Hm. 38; gefa e-m e-t at þiggja, Hdl. 2; örr ok fégjarn, ok þotti bæði gott at þiggja ok veita, Fms. iv. 109; við taka né þiggja, xi. 54; bauð ek þér at vera ok þáttu þat ok vart feginn, Band. 37; sælla er að gefa enn þiggja, n. T.

þiggja: 2. ellipt. (hús, gisting understood), þiggja, to take lodging, to receive hospitality for a night; þigg þú hér, Sigurðr, en þú Geitir tak við Grana! Skv. 1. 5.

þiggja: 3. with acc., þiggja e-t, or with prep., þiggja e-t at e-m or af e-m; þáttu at öðrum, thou wast the guest of others, Fas. i. 296 (in a verse); konungr þá Jóla-veizlu í Þrándheimi, Fms. i. 31; sinn vetr þá hvárr heimboð at öðrum fyrir vináttu sakir, Nj. 51; ef goði þiggr grið með þriðjungs-manni sínum, Grág. i. 160; marga góða gjöf hefi ek af þér þegit, Nj. 10; ok þág af þeim mikla sæmd, 281; þ. e-t at e-m, to receive at one’s hands; lög þau er lýðir þágu at þeim nöfnum, Sighvat; at hann þá gjöf af vin sínum, Sks. 659; gestir ókunnir ok þágu mat at mér, Fms. x. 218; ok þá af honum jarls-nafn, 406; leyfi vil ek þ. af yðr, herra, ii. 79.

þiggja: 4. to accept a thing; baug ek þikkak, epli ellifu ek þigg aldregi, Skm.; þat þag hann, Nj. 46; þóttisk hann þá vita, at Óðinn myndi hafa þegit blótið, Fms. i. 131.

þiggja: 5. to get, Lat. impetrare; veiztu ef þiggjum þann lögvelli (?), Hým. 6; ef hann fjör þægi, Am. 59; þiggja fóstr, to receive care, to be fostered, Rekst. 2; hann getr þegit mönnum ár ok frið af Guði, Ó. H. (in a verse); þ. jóðs aðal, Ýt.; þ. hörð dæmi, to have a hard life, undergo hardships, Hkv. 2. 2; ok þá hann þar fyrir höfuð sitt, Eg. 419; hann beiddisk griða … ok þá hvárt-tveggja, Fms. x. 408; þá er hann máttigr at þ. allt þat er hann vill, Magn. 432; þá vóru öll héröð í frið þegin, pacified, Fms. vi. 341; bið ek þik, haf þú mik undan þeginn, I pray thee, have me excused, GrEg. 28 (Luke xiv; eg bið, afsaka mig!); ef þér vilit þessa menn undan þiggja, if ye will get these men relieved, Fms. x. 298, xi. 152; ok þágu þeir þá alla undan, they got them free, Nj. 163.

þiggja: II. pass., þásk (þaaz) hans bæn þegar, Stj. 272.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᛁᚴᚴᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

Dan.: Danish.

f.: feminine.

imperat.: imperative.

l.: line.

m.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

part.: participle.

pl.: plural.

pres.: present.

pret.: preterite.

qs.: quasi.

subj.: subjunctive.

uff.: suffix.

v.: vide.

ellipt.: elliptical, elliptically.

acc.: accusative.

þ.: þáttr.

Lat.: Latin.

pass.: passive.

Works & Authors cited:

Band.: Banda-manna Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Hdl.: Hyndlu-ljóð. (A. II.)

Hm.: Hává-mál. (A. I.)

N. T.: New Testament.

Pass.: Passiu-Sálmar.

Skm.: Skírnis-mál. (A. I.)

Skv.: Sigurðar-kviða. (A. II.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Greg.: Gregory. (F. II.)

Hkv.: Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)

Hým.: Hýmis-kviða. (A. I.)

Magn.: Magnús Saga jarls. (E. II.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.