Þegja

Old Norse Dictionary - þegja

Meaning of Old Norse word "þegja" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

þegja Old Norse word can mean:

þegja: pres. þegi; pret. þagði; subj. þegði; imperat. þegi, þegiðu; with neg. suff. þegj-attu, Vtkv.; part. þagat(þagt, Anecd. 10, Sks. 562 B); [Ulf. þahan = σιωπαν, σιγαν; Hel. þagjan; O. H. G. dagen; Dan. tie; Swed. tiga; Lat. tăceo; cp. also þagga and þagna]:—to be silent; Rútr þagði við, Nj. 2; þegi, be silent! Art. 22; þegi skjótt (imperat.), Ld. 220; sitja þegjandi, Fms. vii. 160; sá er æva þegir, whoever keeps silence, Hm.; mæli þarft eðr þegi (subj.) … þá hefir hann betr ef hann þegir, … fátt gat ek þegjandi þar, id., and passim.

þegja: 2. with prep., þegja yfir e-u, to conceal; leyn þessum glæp ok þegi, yfir systir mín, Stj. 520; hafa þagat yfir fundinum, Fms. vi. 273; hvað hana hölzti lengi hafa þagat yfir svá góðri ætt, Ld. 36; mart þat er guðspjalla menninir hafa þagt yfir, Sks. l. c.; þegja af söngum, to leave of singing, Stj. 50.

þegja: 3. with gen., þegi þú, Þórr, þeirra orða, keep silence from such words, Thor, i. e. do not say so! Thor, Þkv. 18: the law phrase, þegja sik í fjörbaugs-garð, Grág. i. 69.

þegja: II. the saving, þungr er þegjanda róðr; þegjanda logn, a still calm, Sks. 52 new Ed.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᛁᚴᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

cp.: compare.

Dan.: Danish.

f.: feminine.

Hel.: Heliand.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

imperat.: imperative.

l.: line.

Lat.: Latin.

m.: masculine.

n.: neuter.

neg.: negative.

O. H. G.: Old High German.

part.: participle.

pres.: present.

pret.: preterite.

subj.: subjunctive.

uff.: suffix.

Swed.: Swedish.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

l. c.: loco citato.

gen.: genitive.

i. e.: id est.

Works & Authors cited:

Anecd.: Anecdoton. (H. II.)

Art.: Artus-kappa Sögur. (G. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Hm.: Hává-mál. (A. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Vtkv.: Vegtams-kviða. (A. I.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Þkv.: Þryms-kviða. (A. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.