Teygja
Old Norse Dictionary - teygjaMeaning of Old Norse word "teygja" in English.
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
teygja Old Norse word can mean:
- teygja
- ð, with neg. suff., imperat. teygj-at and teygj-at-tu, draw thou not, Sdm., Hm. [referring to a lost strong verb, tjúga-, taug-, of which only the part. toginn remains; cp. Engl. tug]:—to stretch out, draw; teygja hálsinn, … teyg þik sem mest, Fas. iii. 488; síðan lætr hann teygja, Fs. 176; teygja sig, to stretch one’s limbs; or, tevgjast sundr og saman, to writhe like a worm.
- teygja
- 2. to spread out dough into a loaf or flat cake (mod. fletja brauð); þeir kváðusk vilja at hón teygði brauð, en þeir mundi baka á eptir, Fas. i. 244.
- teygja
- 3. to draw out; teygja (mod. tægja) ull, to card wool; ófu ok teygðu, of the wind and the waves, Edda (in a verse), the metaphor is from wool-dressing.
- teygja
- II. metaph. to draw, allure; teygjattu þér at kossi konur, Sdm. 28, 32, Hm. 101, 116, 121; sá er þaðan teygir eða t. lætr, N. G. l. i. 148; teygir Loki Iðunni ut um Ásgarð í skóg nökkurn, Edda 46; teygir hann rakkann á brott með sér, Nj. 114; t. Herjólf út, Rd. 265; er hann hafði teygt Kálf vestan um haf, Fms. vi. 295; t. tíkr at solli, Hkv. 1. 40; t. e-n til hlýðni, Fms. ii. 33; ef þu fær teygt af honum sverðit svá at hann gráti eigi, iv. 37; teyja (sic) hann þangat með fám skipum, Fms. x. 341; t. til þessarar gildru, Bs. i. 372; hann teygir en neyðir eigi, Hom. (St.); t. til e-s, to draw towards, contribute to a thing; varð hann þó mjök at teyja til (from týgja?) ok mart stórt at vinna áðr við gengizk um trúna, Fms. x. 322; hugðumk ek með þessu til teygja at vér mættim frið ok náðir hafa, D. N. vi. 69. ☞ For the phrase, teygja tanna, see tönn, tjá (B. l. 2).
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛏᛁᚢᚴᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- gl.
- glossary.
- imperat.
- imperative.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- neg.
- negative.
- part.
- participle.
- uff.
- suffix.
- mod.
- modern.
- sing.
- singular.
- L.
- Linnæus.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- v.
- vide.
Works & Authors cited:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Sdm.
- Sigrdrífu-mál. (A. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Rd.
- Reykdæla Saga. (D. II.)
Also available in related dictionaries:
This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.