Tala

Old Norse Dictionary - tala

Meaning of Old Norse word "tala" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

tala Old Norse word can mean:

tala: u, f. [tala, the verb], a talk, speech, oration; hafði konungr allt í einni tölu at hann sagði fyrir skipinu, ok setti grið manna í milli, Fms. ix. 480; né ek heyrða tölu greiðri, Sighvat; hann tók at lofa þessa tölu (this speech), 656 A. ii. 16; láta ganga töluna, Grett.; telja tölu fyrir e-m, to make a speech, lecture, Hom. (St.); hann snéri þá tölunni á hendr þeim bræðrum, Fms. iv. 380; þá hóf hann tölu sína upp, ok sagði, Íb. 12.

tala: II. a tale, number, Edda 120; öll tala minni enn tíu, Hb. 544, 151; hann hafði tölu á þessum mönnum (took tale of, counted them), at þeir vóru tólf, Grett. 97; þar mátti eigi tölu á koma, not to be told, Barl. 26; margfalleg tala, Skálda 185; einn í tölu þeirra sjálfra, one of them, 623. 35; í kappa tölu, í þræla tölu, of the number of, Fms. i. 289; vinna eiða at tölum at réttar eru talðar, Grág. i. 327.

tala: 2. an account; kost á kona at beiða talna búanda sinn um fjárfar á milli þeirra, Grág. i. 336; hans tala skal standa á fé sjálfs, K. Þ. K. 146: calculation, tölur eru tvennar, Rb. 2.

tala: 3. a bead, of pearl or glass; gler-t., D. N., and in mod. usage, so called from the practice of telling beads while the Pater Noster was said; tölur með raf, iii. 260.

tala: COMPDS: talnaband, talnafræði, tölueyrir, tölumaðr, tolumark, tölusnjallr, tölusveinn, töluverðr.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛏᛅᛚᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

Tala (II)

Abbreviations used:

f.: feminine.

m.: masculine.

v.: vide.

l.: line.

mod.: modern.

Works & Authors cited:

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

Íb.: Íslendinga-bók. (D. I.)

Barl.: Barlaams Saga. (F. III.)

Edda: Edda. (C. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Hb.: Hauks-bók. (H. IV.)

Skálda: Skálda. (H. I.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

Rb.: Rímbegla. (H. III.)

D. N.: Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.