Sýsla

Old Norse Dictionary - sýsla

Meaning of Old Norse word "sýsla" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

sýsla Old Norse word can mean:

sýsla: 1. að, [Dan. sysle], to be busy, transact business; menn skulu sýsla þat Föstudag hverr vera skal lögsögu-maðr, Grág. i. 1; Ólafr setr upp skip sitt … en er þat er sýslat, Ld. 87; er þ;tta var at sýslat, Al. 123: to procure, S. einn svá góðan mann, MS. 4. 27; sumir sýsla bann ok bölbænir í land várt, Anecd. 12; sýslaði biskup þeim allt lið er hann fékk, FmS. viii. 144; sýsla sínum bræðrum nökkurn kost, Mar.; sér sýslaðan ok sendan, Stj. 250; at þú mættir S. mér nokkura staðfestu, Sturl. i. 209, 210; segl ok akkeri skal til sýsla af bónda fé, Gþl. 81; sýsluðu hvárirtveggi vel í þeiri ferð, made a good job of it, succeeded, FmS. ix. 270.

sýsla: II. reflex., vit skulum sitja á Norðmæri ok freista svá hvat at sýslisk, FmS. i. 53, Hkr. i. 171.

sýsla: 2. u, f. business, work; hjón sátu þar, héldu á sýslu, Rm. 14; hygg ek at vér eigim aðrar sýslur en bjór at drekka, Hkv. 1. 17; andlegu verki, jarðligum sýslum, 655 xxvi. 1; hann hafði lokit þeim sýslum er hann vildi, 656 A. 4; var þat siðr hans, at rísa upp árdegis, ok ganga þá um sýslur manna, Eg. 2; fyrir sýslu góðs verks, doing a good work, Hom. 26; ef hann hefir eigi sýslu á (if he has no time, no leisure) at færa barn til skírnar, K. Þ. K. 4:—hence, bú-sýsla, husbandry; um-sýsla, activity, endeavours.

sýsla: II. as a law term, any stewardship held from the king or bishop, also as a geographical term, a district, bailiwick, prefecture; sýslur ok ármenningar um öll þrænda-lög, Hkr. i. 303; Guttormr þvari, hann hafði haft sýslu, FmS. ix. 15; Ólafr sem þá hafði hirðstjórn ok sýslu norðan lands, Dipl. ii. 15; allt til þess er þeir kómu ór sýslu Þóris, Ó. H. 137; skal sýslumaðr lýsa hversu margir údáða-menn urðu í hans sýslu á næstum tólf mánuðum, Gþl. 22; hafa sýslu á Hálogalandi, Eg. 66; þá er hann (the bishop) hafði yfir-för um sýslu sína, a diocese, BS. i. 140.

sýsla: COMPDS: sýslubréf, sýslufærr, sýslulauss, sýsluleysi, sýslumaðr.

sýsla: B. In local names, Aðal-sýsia, the present Esthonia, Yngl. S.; Ey-sýsla = the present Osel in the Baltic: also simply Sýsla, a Slavon. word = Sysyle in Alfred’s Orosius, a country in eastern Prussia; in Sýslu-kind, the people of Estbonia, Ýt.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᚢᛋᛚᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

Dan.: Danish.

l.: line.

n.: neuter.

S.: Saga.

reflex.: retlexive.

f.: feminine.

m.: masculine.

v.: vide.

pl.: plural.

gl.: glossary.

Works & Authors cited:

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Anecd.: Anecdoton. (H. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Gþl.: Gulaþings-lög. (B. II.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Mar.: Maríu Saga. (F. III.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Hkv.: Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

Rm.: Rígsmál. (A. II.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Dipl.: Diplomatarium. (J. I.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Yngl. S.: Ynglinga Saga. (C. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.