Svimma

Old Norse Dictionary - svimma

Meaning of Old Norse word "svimma" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

svimma Old Norse word can mean:

svimma
a defective and obsolete word, which has been superseded in Icel. by synda, q. v.; pres. svimm; pret. svamm, pl. summu; part. summit; the spelling with one m (svam, svimr) in Editions is erroneous; svimm rhymes with grimmu, Sd. (in a verse); þramma svimmi, Hallfred: 3rd pers. plur. symja, SkS. 177 B: a pret. svámu, FmS. viii. 38; subj. svæmi, Bret. 12: [A. S. swimman; Engl. swim; Germ. schwimmen; Dan. svömme]:—to swim; svimma til lands, FmS. viii. 264; hann var því opt vanr at svim(m)a í brynju sinni, x. 314; þeir symja eigi á gráfu, heldr symja þeir opnir, SkS. 177 B; svimma hestar þeirra yfir stórar ár, Edda 8; svim(m)a í móðu marir, Fm. 15 (Bugge); svimma yfir vatnið, Al. 167; hann svim(m)r þá þangat á leið, Fbr. 104 new Ed.; svimm ek við ský, Sd. (in a verse); þess manns er í sjó svimmr, SkS. 28 new Ed. (svimar v. l.); svamm sjálfr konungr, svamm hann milli skipanna, FmS. x. 366; maðr svamm at skipinu, 367; svamm hann síðan … er hann svamm, vii. 225; göltrinn svamm þar til er af gengu klaufirnar, Landn. 177; hann hljóp fyrir borð ok svamm til lands, Orkn. 150, FmS. viii. 291; hann svamm yfir ána með vápn sín, Bjarn. 50, FmS. vii. 123; eigi svamm ek skemra enn þú, 119; þeir summu frá landi (Cod. sumu), Eg. 593 A; svámu sumir yfir ána, FmS. viii. 380; sögðu at hann svæmi um hafit, Bret. 12; pres. subj. svimmi, Hallfred; hann mun hafa summit (for svimit, Ed.) í hólminn, Fbr. 104 new Ed.; svimmandi fiskar, Stj. 17, Barl. 22, v. l.; symjandi, v. l.
svimma
2. metaph., er áðr svimma í myrkrum, 625. 87; svimma í fullsælu, to swim in abundance, FmS. ix. 248.
svimma
II. reflex., svimask í e-u, to swindle, Thom.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᚢᛁᛘᛘᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
Cod.
Codex.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
Germ.
German.
gl.
glossary.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
part.
participle.
pers.
person.
pl.
plural.
plur.
plural.
pres.
present.
pret.
preterite.
q. v.
quod vide.
S.
Saga.
subj.
subjunctive.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
reflex.
retlexive.

Works & Authors cited:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Bjarn.
Bjarnar Saga. (D. II.)
Bret.
Breta Sögur. (G. I.)
Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fm.
Fafnis-mál. (A. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Sd.
Svarfdæla Saga. (D. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back