Sverja

Old Norse Dictionary - sverja

Meaning of Old Norse word "sverja" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

sverja Old Norse word can mean:

sverja: pres. sver, pl. sverjum; pret. sór, pl. sóru (also svór, FaS. iii. 393, FmS. x. 396; svóru, 416, Grág. ii. 410); subj. sœri; imperat. sver, sverða; part. svarinn. A weak pret. svarði, part. svarðr. also freq. occurs in old writers, thus, svarði, Hkr. i. 79, FaS. i. 178, Edda i. 136 (Cod. Reg., sór Cod. Worm. l. c.); þú svarðir, Gkv. 1. 21 (Bugge); svörðu, Landn. 154 (sóru, Hb. l. c.), FmS. xi. 67, Nj. 191, Grág. ii. 410 (twice); svörðusk, Mork. 207 (in a verse): but in mod. usage the strong form alone is used: [a common Teut. word; Ulf. swaran = ὀμνύναι; A. S. swerjan; Engl. swear; Germ. schwören; Dan. sværge; Swed. svärja.]

sverja: B. To swear; allir menn virðu fé sitt, ok sóru at rétt væri virt, Íb. 16; sverja eið, to swear an oath; sverja rangan eið, to swear a false oath, K. Á. 150; S. eiða, Edda l. c.; þeir svörðu eiða til lífs sér, Landn. 154; at þú eið né sverir, nema þann er saðr sé. Sdm.; gangi nú allir til mín ok sveri eiða … þá gengu allir til Flosa ok svörðu honum eiða, Nj. 191; hann svarði honum trúnaðar-eiða, Hkr. i. 79: halda lög ó-svarit, without oath, BS. i. 727.

sverja: 2. with acc. to confirm by oath; sór hann lög ok réttindi þegnum sínum, FmS. x. 80; flutti hann krossinn norðr … sem hann var svarinn, as he was sworn, bound by oath, 417; var hann á hverju þingi til konungs tekinn, ok svarit honum land, FmS. iii. 42, Ó. H. 181; þeir svörðu Sveini land ok þegna, FmS. xi. 67; svarit Hákoni ok Magnúsi Noregs-konungum land ok þegnar ok æfinligr skattr af Íslandi, etc., Ann. 1262.

sverja: 3. with gen.; þeir svóru þess (they made oath that), at Ísleifr biskup ok menn með honum svörðu …, Grág. ii. 410; skal hverr þeirra taka bók í hönd sér ok sverja þess allir, at …, n. G. l. i. 68; viltú S. mér þess, at þú …, Nj. 137; sór konungr þess, at …, Hom. 106; ek sver þess við Palladem, at …, Bret. 90; S. þess ina styrkustu eiða, at …, FmS. i. 189; þeir svörðu til þessa réttar, at …, Grág. ii. 410; nema hann sveri til fjórðungi minna enn sé, … sem hann hefir til svarit, … er hann sverr til, K. Þ. K. 146; S. um, konungr sór um, at þat skyldi hann vel efna, FmS. i. 113.

sverja: II. reflex. to swear oneself, get oneself sworn; sverjask e-m í bróður-stað, Mork. 207 (in a verse): recipr. to get oneself sworn in; sverjask í fóstbræðra-lag. to enter a brotherhood by mutual oath, Ó. H. 240.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᚢᛁᚱᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

Cod.: Codex.

Dan.: Danish.

Engl.: English.

f.: feminine.

freq.: frequent, frequently.

Germ.: German.

gl.: glossary.

imperat.: imperative.

l.: line.

l. c.: loco citato.

m.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

part.: participle.

pl.: plural.

pres.: present.

pret.: preterite.

S.: Saga.

subj.: subjunctive.

Swed.: Swedish.

Teut.: Teutonic.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

acc.: accusative.

etc.: et cetera.

gen.: genitive.

L.: Linnæus.

pr.: proper, properly.

recipr.: reciprocally.

reflex.: retlexive.

Works & Authors cited:

Edda: Edda. (C. I.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Gkv.: Guðrúnar-kviða. (A. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Hb.: Hauks-bók. (H. IV.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Mork.: Morkinskinna. (E. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Íb.: Íslendinga-bók. (D. I.)

K. Á.: Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)

Sdm.: Sigrdrífu-mál. (A. II.)

Ann.: Íslenzkir Annálar. (D. IV.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Bret.: Breta Sögur. (G. I.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.