Sveinn

Old Norse Dictionary - sveinn

Meaning of Old Norse word "sveinn" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

sveinn Old Norse word can mean:

sveinn: m. [a northern word, from which the A. S. swân, Engl. swain, seems to be borrowed]:—a boy; fæddi Vigdís barn, þat var sveinn, sá var vænn mjök, Ingimundr leit á sveininn ok mælti, sjá sveinn … son áttu þau annan … þessi sveinn, FS. 23; sveinninn Hörðr stóð við stokk ok gékk nú it fyrsta sinn frá stokkinum til móður sinnar, Ísl. ii. 15; skal þat barn út bera ef þú fæðir meybarn, en upp fæða ef sveinn er, 198; kona hans fæddi barn, ok hét sveinn sá Hrafn, Eg. 100; svá sem þeir sveinar aðrir er vóru sex vetra eðr sjau vetra, 147; sveinar tveirléku á gólfinu, Nj. 15; var þá nafn gefit sveininum, 91; kallaði Njáll á sveininn Höskuld, … hann lét sveininum ekki í mein, ok unni mikit, 146, 147; sveininn Þórð Kárason … hinu hefir þú mér heitið, amma, segir sveinninn, 201, BS. i. 599.

sveinn: II. boys, lads! often used in addressing grown-up men; eld kveykit ér nú, sveinar! Nj. 199; hart ríðit ér, sveinar! 82; sjáit ér nú rauðálfinn, sveinar! 70; hverr á sveina (gen. pl.) hendr í hári mér? FmS. xi. 151; hvernig er, sveinar? 145; sveinn ok sveinn! hverjum ertú sveini borinn? Fm. 1; inn fráneygi sveinn! id.; Hjalla-sveinar, Hofs-sveinar, Gullþ. 4, Finnb.

sveinn: 2. a servant, attendant, waiter; sveinar Ólafs, Ld. 96: esp. a page, sveinn Gunnildar, Nj. 5, FmS. ix. 236, Ann. 1346 C; skutil-sveinn, skó-sveinn, q. v.: of bondsmen, n. G. l. i. 35, 76: in mod. usage an apprentice, Dan. svend.

sveinn: III. a nickname, Sigurðr Sveinn (= the Germ. Siegfried), Skíða R. 2. Sveinn, a pr. name, very freq., Landn., FmS.: in compds, Svein-björn, Svein-ungr, Sveinki, Berg-sveinn, Koll-S.

sveinn: COMPDS: sveinalauss, sveinsleikr, sveinsligR.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᚢᛁᛁᚾᚾ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

Engl.: English.

gl.: glossary.

l.: line.

m.: masculine.

S.: Saga.

gen.: genitive.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

n.: neuter.

pl.: plural.

þ.: þáttr.

Dan.: Danish.

esp.: especially.

L.: Linnæus.

mod.: modern.

q. v.: quod vide.

v.: vide.

freq.: frequent, frequently.

Germ.: German.

pr.: proper, properly.

R.: Rimur.

Works & Authors cited:

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Finnb.: Finnboga Saga. (D. V.)

Fm.: Fafnis-mál. (A. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Gullþ.: Gull-Þóris Saga. (D. II.)

Ann.: Íslenzkir Annálar. (D. IV.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.