Stríð

Old Norse Dictionary - stríð

Meaning of Old Norse word "stríð" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

stríð Old Norse word can mean:

stríð: n. [A. S. strîð, whence Engl. strife, by changing the ð into f; O. H. G. strît; Germ. streit]:—woe, grief, affliction, calamity; sótti bæði at henni stríð ok elli, Ld. 82; hann bar þat með allmiklu stríði, he was much afflicted by it, FmS. x. 239; springa af stríði, Ld. 230; síð léttir mér stríða, Edda (in a verse); stemma stríð manna, Brandkr. 60; munar-stríð, hug-stríð, Skv. 3. 38; aldr-stríð, of-stríð, a heavy grief. Helr.; af stríðum, Og. 28; mitt stríð er þat … stríð hafa staddan mik, FmS. vi. (in a verse); bíða stríð, Hallfred; æxta e-m stríð, Am. 102: poët., snáka stríð, ‘snake-bale,’ i. e. the winter, Fb. ii. 523 (in a verse).

stríð: 2. a strife, combat; hann gékk fyrstr í hvert stríð, FmS. iii. 17.

stríð: II. war, strife, Lat. bellum; this sense occurs first at the end of the 13th century; þá varð stríð mikit á Englandi, FmS. x. 158; halda stríð við e-n, Stj. 435, v. l.; heyja stríð, to wage war; í stríði, BS. i. 799; stríð milli Engla-konungs ok Frakka-konungs, ok hafði Engla-konungr sigr, Ann. 1340; lauk svá stríðinu, FaS. iii. 421.

stríð: COMPDS: stríðsafli, stríðskostr, stríðsmaðr.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛏᚱᛁᚦ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

Engl.: English.

f.: feminine.

Germ.: German.

gl.: glossary.

i. e.: id est.

l.: line.

m.: masculine.

n.: neuter.

O. H. G.: Old High German.

poët.: poetically.

S.: Saga.

v.: vide.

Lat.: Latin.

v. l.: varia lectio.

Works & Authors cited:

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Brandkr.: Brandkrossa-þáttr. (D. V.)

Edda: Edda. (C. I.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Helr.: Helreið Brynhildar. (A. II.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Og.: Oddrúnar-grátr. (A. II.)

Skv.: Sigurðar-kviða. (A. II.)

Ann.: Íslenzkir Annálar. (D. IV.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.