Strengr

Old Norse Dictionary - strengr

Meaning of Old Norse word "strengr" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

strengr Old Norse word can mean:

strengr: m., gen. strengjar, pl. strengir, strengja, strengjum, strengi; [A. S. streng; Engl. string; O. H. G. strang; Dan. stræng]:—a string, cord, rope, with a notion of being hard-twisted; var strengr snaraðr at fótum þeim öllum, of an execution, FmS. i. 179; bundnir á einum streng, xi. 146; leysa menn ór strengnum, 147; strengir til at festa með hús, Nj. 115; þeir ristu í strengi feldi sína, they cut and twisted their cloaks into ropes, Ó. H. 152, FmS. xi. 3.

strengr: 2. naut. a cable(anchor-cable, mooring-rope); bera strengi á land, Nj. 273; þeir skutu út bryggjunum ok slógu strenginum, ok drógu út skipin, Eg. 75; drekinn flaut um strengi, rode at anchor, FaS. i. 395; liggja um strengi, to lie at anchor, Ld. 76; heimta skipin út undir strengina, FmS. viii. 202, 379; draga upp strengi sína, Ó. H. 136; ek fæ dreng til strengjar, FS. (in a verse); til strengjar, Grág. ii. 399; gékk í sundr akkeris-strengrinn … hann kafaði eptir strengnum, FS. 92; rann á blásandi byrr svá at stóð á hverjum streng, FaS. iii. 630; hann lét þekja sundit ok bera strengi á land, Nj. 273; at skip þeirra hafi eigi rúm, ok eigi liggi skip á strengjum þeirra, n. G. l. ii. 281; höfðu þeir þá strengja-raun mikla, FmS. ii. 16.

strengr: 3. spec. usages, a bow-string (boga-strengr); brast strengr, en ör sú er skotið var …, FmS. i. 182; boga ok streng á, n. G. l. ii. 41; boga-strengr, Nj. 115, 116: the string of an instrument, strengir gullu, Og. 30; glumdu strengir, Akv. 31; drepa strengi, Stj. 458; þann streng hafði hann ekki fyrr slegit, FaS. iii. 223; harpa strengja rúin, Núm. (fine): of a bell-rope, Hom. 69: buxna-strengr, the cord round the top of a pair of breeches.

strengr: 4. a narrow channel of water; áin rennr í streng, the river flows in a narrow channel.

strengr: COMPDS: strengjaferja, strengjalausS.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛏᚱᛁᚾᚴᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

Dan.: Danish.

Engl.: English.

gen.: genitive.

gl.: glossary.

l.: line.

m.: masculine.

n.: neuter.

O. H. G.: Old High German.

pl.: plural.

S.: Saga.

L.: Linnæus.

naut.: nautical.

spec.: specially.

v.: vide.

Works & Authors cited:

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Akv.: Atla-kviða. (A. II.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

Og.: Oddrúnar-grátr. (A. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.