Snúa
Old Norse Dictionary - snúaMeaning of Old Norse word "snúa" in English.
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
snúa Old Norse word can mean:
- snúa
- pres. sný, snýr (snýrðu), snýr; plur. snúm, snúit, snúa: pret. snöri, sneri (also spelt sneyri); subj. snöri and sneri: imperat. snú, snúðú: part. snúinn: [Ulf. sniwan; Dan. snoe.]
- snúa
- A. To turn, with dat.; sný ek hennar öllum sefa, Hm. 162; ek fékk snúit mínum hesti, FmS. ix. 382; himininn snýr sólu frá austri til vestrS. Rb. 474; hón lét hann mala ok S. kvern, FaS. ii. 377; þeir snúa skipum sínum ok láta framstafna horfa frá landi, FmS. xi. 101; Baglar vildu snúa Rauðsúðinni, viii. 378; hann hafði snúit út skinnunum, vii. 34; snýr jarl þangat herinum, Nj. 127; komask fyrir þá ok snúa þeim aptr, Al. 30: snúa umb öllu því er í er húsinu, GrEg. 33; um snýr þú (to turn up and down) öllum sæmdunum, Ölk. 37; snúa sínu ráði áleiðis með sæmd, to proceed well, take a good turn, Fms. v.i. 21; mikit (better miklu) þótti mér þeir þá hafa snúit til leiðar, Edda i. 52; S. máli til sættar, FmS. x. 413; þá snýrðu öllum vanda á hendr mér, Nj. 215; sný ek þessu niði á hönd Eiríki, Eg. 389; at öngri hefnd sé til hans snúit, Nj. 266; snúa vináttu sinni til e-s, FmS. x. 51; S. úfriði á hendr e-m, to turn upon a person, begin hostilities, ix. 436; S. e-m til samþykkis við sik, vii. 307; snúa at brullaupi, to prepare for, Ld. 70, FmS. x. 105; S. til seyðis, Edda; nú skiptir miklu hversu þú vilt til snúa, what turn wilt thon take? Gísl. 58; snúa aptr ferð sinni, to turn back, Fms. v.. 89.
- snúa
- 2. to turn on a journey; göra þá ráð sitt, hvert hann sneyri (subj.) þaðan, … snéri konungr þá með þat lið austr, Fms. v. 24: snúa aptr, to turn back; þeir snéru aptr til Kvenlands, Eg. 59, Fms. v.i. 289, viii. 378; at þeir snöri (subj.) heimleiðis … vildu þeir við þetta heim snúa, Rb. 261; sneyru þau suðr, Landn. 77; skipin snéru hér ok hvar undir nesit, FmS. ix. 314; snöri hann þá frá, Stj. 401; þá snéru þeir undan, drew back, FmS. ix. 216; snúm at þeim, let us turn upon them, Nj. 245; snéri hann þá í móti honum, 8; hann snýr í móti honum, 125; sólin snýr um jörðina, turns (passes) round the earth, Rb. 488.
- snúa
- 3. to change, alter; hann snéri siðan namni sínu, FmS. ix. 272; nú skulu vit snúa vísum þeim er mest eru ákveðin orð, v. 173; S. skapi sínu, FaS. i. 339; snúa þingboði í herör, Hkr. i. 270: sneri hón því í villu er hann hafði mælt, Nj. 161; sneri hann manns-líki á sik, 623. 35: to turn, translate, snúa Látinu-bréfinu í Norrænu, BS. i. (Laur. S.); Rodbert ábóti sneri ok Hakon konungr … lét snúa þessi Norrænu-bók, El; snúa þeim lögum í Norrænu. K. Á. 122; S. ór Franzeizu í Norrænu, Art.
- snúa
- II. to turn, twist, absol.; fá, mér leppa tvá ór hári-þínu, ok snúit þit móðir mín saman til boga-strengs mér, Nj. 114: with, acc., lét hann snúa hinu ramligustu blýbönd, Fb. i. 564; vóru snúin þar fyrir speld, a shutter for the window, Nj. 114; var vöndr snúinn í hár þeim, FmS. xi. 147; snúa e-n undir, to throw down by a turn or twist, in wrestling, 656 B. 9: so also, snúa e-n niðr, to throw down, Stj. 346; harð-snúinn, hard-twisted; margsnúinn, many-twisted, cp. snúðr, snúðigr; snúa vélar ok svik, to twist, contrive, SkS. 349.
- snúa
- III. imperS. it is turned; þá. snéri um sæti því, it was upset, SkS. 110 B: acc., þá snéri um höll konungsins ok öll önnur hús, 648 B, less correct; henni snýr frá austri til vestrs, Rb. 480; snéri þá mannfalli í lið Kirjála, Eg. 59; sneri mannfalli á hendr Ribbungum, FmS. ix. 313; brátt sneri fjárhaginum fyrir Teiti, Sturl. i. 131 C; ef konur hengja klæði út … en ef um snýr, if they be turned up and down, n. G. l. i. 349.
- snúa
- B. Reflex. to turn oneself; hafði Gunnarr snúizk í hauginum, Nj. 118; snerisk hann á hæli, 253; allir Þrændir snérusk til hans, FmS. i. 55.
- snúa
- 2. snérisk hann suðr aptr, he returned, FmS. xi. 417; snýsk Jörmungandr í jötunmóði, Vsp.: en þegar eptir snýsk fram Viðarr, W. comes forth, Edda i. 192; snerisk sá maðr fyrir honum inn í höllina, wheeled round into the hall, Edda 34; snúask undan, Nj. 129; snúask at e-m, í móti e-m, við e-m, to turn upon, face about, to meet an attack or the like, 84, 115, 129. Eg. 380, 583, passim: snúask um, to turn up and down; snýsk jörðin um fyrir sjónum þeirra. FmS. i. 9; snúask í hring, to spin round, rotate, Rb. 100; svá snerisk (it turned out so) at þér kómusk í engan lífs-háska, Eg. 45; þá snýsk veðrátta á inn hægra veg, Rb. 100; vatnið snýsk til loptsins svá, sem þat þynnisk, Stj.; þó er líkast hann snúisk til várrar ættar um vinfengit, Nj. 38; snúask til leiðar, to turn towards the right, Fms. v.i. 136; snúask til hlýðni við e-n, i. 232; þú neitaðir Guði ok snérisk aptr (returnest to sin), … þú tókt við skírn ok snérisk til Guðs, Hom. 151: vér snörumk frá Skapara órum, turned away from our Maker, GrEg. 38; at þeir snúisk ok fram heilsu anda sinna, 623. 26; snérisk allr lyðr í sút ok sorg, Stj.: pasS., snúask um, S. niðr, he turned up and down, SkS. 110 B.
- snúa
- II. part., for snúandi, BS. i. 139, l. 28, read suiuandi, i. e. svífandi.
- snúa
- 2. past part. snúinn, turning to, bent on; snúinn til fégirni, Fms. v. 35; snúinn til vináttu við e-n, xi. 350; lýðr S. Guði til handa, 656 B. 8; konungr var mjök snúinn á þat at sigla til Írlands, enn menn hans löttu, FmS. x. 142, v. l.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᚾᚢᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- Dan.
- Danish.
- f.
- feminine.
- imperat.
- imperative.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- plur.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- subj.
- subjunctive.
- Ulf.
- Ulfilas.
- dat.
- dative.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
- S.
- Saga.
- absol.
- absolute, absolutely.
- acc.
- accusative.
- cp.
- compare.
- impers.
- impersonal.
- L.
- Linnæus.
- pers.
- person.
- pass.
- passive.
- i. e.
- id est.
- v. l.
- varia lectio.
Works & Authors cited:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Ölk.
- Ölkofra-þáttr. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Art.
- Artus-kappa Sögur. (G. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Laur. S.
- Laurentius Saga. (D. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
Also available in related dictionaries:
This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.