Skylda

Old Norse Dictionary - skylda

Meaning of Old Norse word "skylda" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

skylda Old Norse word can mean:

skylda: 1. d and að. to bind in duly, oblige, enjoin; allra þeirra orða, er yðr skylda lög til um at bera, Nj. 208; er þá skylda lög til, Grág. i. 8; en þat skyldar mik til at ríta, Bs. i. 59; konungr skyldaði þá til at flytja líkin til graptar, Fms. viii. 231; ek em skyldaðr til at blóta, 656 B. 9; vera til skyldaðr, H. E. i. 471: hverrgi má skylda annan til garðlags, Grág. ii. 262; skylda ek ykkr heldr til þessa enn aðra menn, at …, Fms. i. 189; því skyldi ek þik til blóta, 656 B. 4; hann skyldir mik at fella tár, Eluc. 56; nauðr skyldi yðr til, urged you, Bjarn. 54: láta þeir sem eingu ætti við aðra at skylda, as if they had no concern with one another, Band. 4 new Ed.

skylda: II. reflex., því skyldumk vér, 671. 3, Stj. 151, H. E. i. 410; skyldask um e-t, to be made responsible for, K. Á. 82: to be prescribed, þá hluti er eigi skyldask tiundar-görð af, which are not subject to a tithe, id.; hverjar pínur skyldask á þá menn, 224, Stj. 46.

skylda: 2. u, f. a due, tax, tribute; þeir (the kings) fengu engar skyldur í Þrándheimi, Fms. i. 49; þangat liggr tíund, lýsi-tollar, … öll önnur skylda liggr til Hváls, Vm. 96: = skyldleikr, n. G. L. i. 350. But usually skyld is the legal and skylda the moral term.

skylda: II. one’s duty, Fms. i. 52, vii. 280, K. Á. 134; er þat vist hans skylda, it is his duty, Sks. 599; and so in countless instances, esp. in eccL. writers, skyldan við Guð, s. við náungann.

skylda: COMPDS: skylduembætti, skylduhjón, skylduhlýðni, skyldulauss, skylduliga, skylduligr, skyldusöngr.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᚴᚢᛚᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

n.: neuter.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

reflex.: retlexive.

f.: feminine.

L.: Linnæus.

m.: masculine.

eccl.: ecclesiastical.

esp.: especially.

l.: line.

Works & Authors cited:

Band.: Banda-manna Saga. (D. II.)

Bjarn.: Bjarnar Saga. (D. II.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Eluc.: Elucidarium. (F. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

H. E.: Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

K. Á.: Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Vm.: Vilkins-máldagi. (J. I.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.