Skera
Old Norse Dictionary - skeraMeaning of Old Norse word "skera" in English.
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
skera Old Norse word can mean:
- skera
- sker, pret. skar, pl. skáru; subj. skæri; part. skorinn: [A. S. sceran; Engl. shear; Germ. scheren; Dan. skjære]:—to cut; skera með knífi, klippa með söxum, Str. 9; þeir skáru böndin, FmS. iv. 369; hann skar af nokkurn hlut, x. 337; S. tungu ór höfði manni, Grág. ii. 11; hann skar ór egg-farveginn ór sárinu, Þórð. 54 new Ed.; þann flekk skera ór með holdi ok blóði, FmS. ii. 188; S. á háls, Nj. 156; skera ór út ór, to cut sheer through, 244, FmS. i. 217.
- skera
- 2. to slaughter, Gr. σφάττειν; skera sauði, kálf, kið, geldinga, Landn. 292, K. Þ. K. 134, BS. i. 646, Hkr. i. 170, Sturl. i. 94, Eb. 318; hann skar síðan dilkinn, þess iðraðisk hann mest er hann hafði dilkinn skorit, Grett. 137; þá höfðu þeir skorit flest allt sauðfé, en einn hrút létu þeir lifa, 148; Þóroddr hafði þá ok skorit í bú sitt sem hann bar nauðsyn til, Eb. 316; S. gæss, Korm. 206, 208; skera niðr kvíkfé, Vápn. 30; skera af, id., Korm.; kýrin var skorin af.
- skera
- 3. to cut, shape; skorinn ok skapaðan, Barl 166: of clothes, klæði skorin eða úskorin, Grág. i. 504; óskorin klæði öll, n. G. l. i. 210; var skorit um pell nýtt, FmS. vii. 197; veittú mér þat, at þú sker mér skyrtu, Auðr, Þórkatli bónda mínum … At þú skyldir S. Vesteini bróður mínum skyrtuna, Gísl. 15; skikkju nýskona, FmS. vi. 52: of the hair, þá skar Rögnvaldr jarl hár hans, en áðr hafði verit úskorit tíu vetr, ii. 189; hann hafði þess heit strengt at láta eigi S. hár sitt né kemba, fyrr en hann væri einvalds-konungr yfir Noregi, Eg. 6; hann skar hár hans ok negl, Ó. H.; ef maðr deyr með úskornum nöglum, Edda 41; S. mön á hrossum, Bjarn. 62.
- skera
- 4. [Scot. shear, of reaping], to shear, cut, reap; skera akr eða slá eng, to ‘shear an acre’ or mow a meadow, Gþl. 360; ax úskorit, Gkv. 2. 22; sá akra yðra ok skera, ok planta vingarða, Stj. 644; skera korn, K. Á. 176; sær ok skerr, Gþl. 329.
- skera
- 5. to carve, cut; glugg einn er á var skorinn hurðinni, FmS. iii. 148; S. jarðar-men, Nj. 227; skáru á skíði, Vsp.; var á framstafninum karls-höfuð, þat skar hann sjálfr, Fagrsk. 75; skar Tjörvi þau á knífs-skepti sínu, Landn. 248; skera fjöl, kistil, brík, as also skera út c-ð, to carve out (skurðr); skornir drekar, carved dragon-heads, Lex. Poët.; skera hluti, to mark the lots, FmS. vii. 140 (see hlutr); skera or skera upp herör, to ‘carve out,’ i. e. to despatch a war-arrow, like the Scot. ‘fiery cross,’ Eg. 9, FmS. i. 92, vi. 24, x. 388, Gþl. 82, JS. 41; S. boð, id., Gþl. 84, 370, 371.
- skera
- 6. special phrases; skera e-m höfuð, to make faces at one, metaphor from carving the pole, see níð; hann rétti honum fingr ok skar honum höfuð, Grett. 117 A; skera af manni, to be blunt with one (see skafa); þarf ekki lengr yfir at hylma, né af manni at skera, Mork. 138; þú ert röskr maðr ok einarðr, ok skerr (v. l. skefr) lítt af manni, Nj. 223; skerr hann til mjök (he begs, presses hard) ef Hneitir legði leyfi til, Sturl. i. 11: allit., skapa ok S., to ‘shave and shear,’ i. e. to make short work rf a thing, decide, Eg. 732, Hrafn. 29; láta skapat skera, to let fate decide, FmS. viii. 88.
- skera
- 7. skera ór, to decide, settle (ór-skurðr); biskup skerr ekki ór um skilnað, Grág. i. 328; ef eigi skera skrár ór, 7; föru-nautar hans skáru skýrt ór, Ölk. 36; þótti þá ór skorit, Ld. 74; S. ór vanda-málum, Str. 30; nú er þat vili várr, at einn veg skeri ór, to end it either way, Fb. ii. 57.
- skera
- II. reflex. to stretch, branch, of a landscape, fjord, valley; sá fjörðr skersk í landnorðr frá Steingríms-firði, Ld. 20; sá þeir at skárusk í landit inn firðir stórir, Eb. 5 new Ed.; fjörðr skarsk langt inn í landit, Krók.; höfðarnir skárusk á víxl, the headlands stretched across, overlapped one another, id.; í dal þeim er skersk vestr í fjöll, milli Múla ok Grísar-tungu, Ld. 146; vág-skorinn, a shore with many bays; skorið fjörðum, scored with many fjords; þar skersk inn haf þat er kallask Caspium mare, Stj. 72.
- skera
- 2. phrases, hón skarsk í setgeira-brækr, Ld. 136; ef nokkut skersk í, happens, Gþl. 20, Fbr. 102 new Ed.; Þórðr sagði eitthvað skyldu í skerask, Þórð. 67; þat skarsk í odda með e-m, to be at odds, Fbr.
- skera
- 3. to yield so much in meat and so much in tallow, of cattle when killed; skerask með tveim fjórðungum mörs, með tíu mörkum, sauðirnir skárust vel, ílla.
- skera
- 4. skerask ór e-n máli, to withdraw from a cause, Nj. 191; betra hefði þér verit at renna eigi frá mágum þínum ok skerask nú eigi ór sættum, 248: skerask undan e-u. to refuse, decline, Hrafn. 12, Stj. 425, Róm. 362; ef þú skersk undan förinni, Ld. 218; ef þeir játa þessi ferð, þá mun ek eigi undan skerask, FmS. iii. 70; þeir fystu hann í at sættask, en hann skarsk undan, Nj. 250; at ek munda eigi undan S. þér at veita, 180.
- skera
- 5. pasS., boga-strengrinn skarsk, FaS. ii. 537; klæðin skárusk, FmS. v. 268; tré-ör skal út skerask í bygðir, Gþl. 13
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᚴᛁᚱᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- pl.
- plural.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- v.
- vide.
- f.
- feminine.
- Gr.
- Greek.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- L.
- Linnæus.
- Scot.
- Scottish.
- i. e.
- id est.
- allit.
- alliteration, alliterative.
- lit.
- literally.
- v. l.
- varia lectio.
- reflex.
- retlexive.
- pass.
- passive.
- s. v.
- sub voce.
Works & Authors cited:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Str.
- Strengleikar. (G. II.)
- Þórð.
- Þórðar Saga hreðu. (D. V.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Vápn.
- Vápnfirðinga Saga. (D. II.)
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Gkv.
- Guðrúnar-kviða. (A. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Fagrsk.
- Fagrskinna. (K. I.)
- Js.
- Járnsíða. (B. III.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)
- Mork.
- Morkinskinna. (E. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Ölk.
- Ölkofra-þáttr. (D. II.)
- Krók.
- Króka Refs Saga. (D. V.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
Also available in related dictionaries:
This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.