Skeðja

Old Norse Dictionary - skeðja

Meaning of Old Norse word "skeðja" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

skeðja Old Norse word can mean:

skeðja: pres. skeðr; pret. skaddi; the subj. skeddi does not occur; part. skaddr, skatt; [see skaða]:—to scathe, hurt, with acc.; skeðja líkami þeirra, H. E. ii. 68; ok vilda ek aldri skeðja, Fas. i. 209; ef maðr skeðr þar jörð, Grág. ii. 229; s. þá jörðu, 216; eigi á þá jörðu at s. (to violate) til þess at grafa lík, K. Þ. K. 22; þær þora ekki mýss skeðja, Pr. 474.

skeðja: 2. to do scathe to, damage, with dat.; iðrumk ek er ek skadda klæðum hans, that I spoiled his clothes, Sks. 720; þá á landeigandi þá sök, ef jörðu er skatt, Grág. ii. 337; svá at þú skeðir (subj.) jörðunni, Sks. 89 B; er hvergi s. hári sínu, Al. 68; s. váru ríki, 120; ekki má vápn s. henni, Karl. 461; engu hári var skatt, Fms. xi. 309; s. lífi þínu, Sks. 721; s. líkömum þeirra, H. E. i. 464; en þá er skorit er skeðr beini eðr brjóski, Grág. ii. 11; axi var skatt, one ear of corn was damaged, Fas. iii. 13.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᚴᛁᚦᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

acc.: accusative.

part.: participle.

pres.: present.

pret.: preterite.

subj.: subjunctive.

dat.: dative.

l.: line.

Works & Authors cited:

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

H. E.: Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Karl.: Karla-magnús Saga. (G. I.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.