Skap

Old Norse Dictionary - skap

Meaning of Old Norse word "skap" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

skap Old Norse word can mean:

skap: n. [A. S. ge-sceap; Engl. shape; cp. Germ. be-schaffen]:—prop. shape, form.

skap: II. state, condition; at því skapi, in the same proportion, Rb. 96; nú ferr at því skapi um alla öldina, 62; hélt þat vel skapi, meðan hón lifði, it kept in a good state whilst she lived, BS. 1. 129; því hefir haldit skapi, it has held its shape, remained unchanged, Jd. 3: under this head come compds denoting lawful, right, skap-drottinn, -þing, -dauði, -arfi, -bætendr, -þiggendr, see below.

skap: III. condition of mind, temper, mood, FS. 128; ek kann skapi Hrafnkels, Hrafn. 27; hógværr í skapi, Nj. 2; mitt skap er eigi betra enn til meðallags, Þiðr.; hennar skap er svá stórt, at …, 307; Högni er nú mjök reiðr ok íllu skapi, in an angry mood, 321: mod., í íllu skapi, cp. vesall maðr ok ílla skapi (ill-tempered), Hm. 21, where skapi seems to be used as an adjective; vera við e-s, skap, to be after one’s mind, Finnb. 262; hón svarar sem hennar var skap til, Fbr. 137; er ok varkunn á at þvílíkir hlutir liggi í miklu rúmi þeim er nokkurir eru skapi, FmS. iv. 80; kofarn í skapi, … íllr í skapi, ill-tempered; góðr í skapi, good-tempered; at þeir hafi ílla borit sik, svá at þeim hafi náliga í allt skap komit, áðr enn létti, so that at last they almost cried, Gísl. 39; vera lítill í skapi, of small mind, faint-hearted, Hrafn. 30; ef þeir væri svá litlir í skapi at þeir þyrði eigi, K. Þ. K. 94; hafa ekki skap til e-s, to have no mind to, Nj. 202; nú hefi ek beðit hér þá stund er ek fæ mér skap til, Ld. 256, cp. Ó. H. 47; honum rann í skap, ok reiddisk hann, FmS. vi. 212; ef þat væri feðr hennar eigi móti skapi, Eg. 36, FmS. ix. 244; óvinsæll ok lítt við alþýðu skap, unpopular, FS. 63; enginn má við mik skapi koma, Lv. 22; þat fannsk á, at henni þótti þetta mjök í móti skapi, Ld. 88; þat væri mér næst skapi, I should have a great mind for, 86; vera e-m vel at skapi, to be to one’s mind, FS. 16, FmS. vi. 304; göra e-m e-t til skaps, to do a thing to please one, humour him, Eg. 65, Nj. 198; e-m býr e-t í skapi, to brood over, plan, Ó. H. 32.

skap: COMPDS: skapsannmarki, skapshöfn, skapslöstr, skapsmunir.

skap: B. Plur. sköp, what is ‘shaped’ for one or fated, one’s fate; fár gengr of sköp Norna, Km. 24; eigi má sköpunum renna; sköpum viðr manngi, Am.; fátt er sköpum ríkra, FS. 23; eigi má við sköpunum sporna, 26; mæla verðr einnhverr skapanna málum, Gísl. 17; íll sköp, ill fate; góð sköp, good luck, Korm. (in a verse); rík sköp, the mighty weird, Kormak; skiptu sköp, doom decided, Sturl. (in a verse); at sköpum = Gr. κατα μοιραν, Ýt. 9, Gg. 4, n. G. l. i. 204; ok gaf honum nær líf með sköpum, he escaped almost by a miracle, had a narrow escape, Fb. ii. 23.

skap: 2. a curse, fatality; þá er konunga-börn urðu fyrir stjupmæðra sköpum (curses), FmS. viii. 18; ó-sköp or ú-sköp, an ill fate, fatality, Hm. 97, Korm. 208, 240, Al. 129; verða fyrir ú-sköpum, Edda 11, FaS. i. 130 (of evil spells); ú-skapa verk, an evil deed which one is fated to do, iii. 406: vé-sköp, holy ordinance, Vsp. 2. sköpin (with the article), the genitals, FmS. v. 346, Ann. 1426, Edda (pref., of Saturn), Barl. 135, FaS. iii. 387, BS. i. 466. skapa-dægr, n. one’s fated day of death; engi kemsk yfir sitt S., a saying, ES. 39.

skap: C. = skaf, q. v.; fimm hlöss viðar ok þrjú skaps, n. G. l. i. 240, ii. 110, v. l. 15.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᚴᛅᛒ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

cp.: compare.

Engl.: English.

Germ.: German.

gl.: glossary.

l.: line.

m.: masculine.

n.: neuter.

prop.: proper, properly.

S.: Saga.

mod.: modern.

v.: vide.

Gr.: Greek.

L.: Linnæus.

f.: feminine.

pref.: preface.

s. v.: sub voce.

q. v.: quod vide.

v. l.: varia lectio.

Works & Authors cited:

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Jd.: Jómsvíkinga-drápa. (A. III.)

Rb.: Rímbegla. (H. III.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fbr.: Fóstbræðra Saga. (D. II.)

Finnb.: Finnboga Saga. (D. V.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

Hm.: Hává-mál. (A. I.)

Hrafn.: Hrafnkels Saga. (D. II.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Lv.: Ljósvetninga Saga. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Þiðr.: Þiðreks Saga. (G. I.)

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Gg.: Grógaldr. (A. II.)

Km.: Kráku-mál. (A. III.)

Korm.: Kormaks Saga. (D. II.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Ann.: Íslenzkir Annálar. (D. IV.)

Barl.: Barlaams Saga. (F. III.)

Edda: Edda. (C. I.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Vsp.: Völuspá. (A. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.