Sjálfr

Old Norse Dictionary - sjálfr

Meaning of Old Norse word "sjálfr" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

sjálfr Old Norse word can mean:

sjálfr: sjálf, sjálft, pron. adj., in old vellums sjálfr, sjólf; only in the indef. form; for the def. sjálfi is never used: with neg. suff., hón sjálf-gi, ‘self-not,’ LS. 29: [Ulf. silba = αὐτός; A. S. sylf; Engl. self; O. H. G. selb; Germ. selber, der-selbe; Dan. selv; Swed. sjelf]:—oneself, himself, herself, itself; sjálfir Ásliðar, Skm. 34; sá er sæll er sjálfr um á, Hm. 9; smíðaðu, sem sjálft vill fara, FmS. ix. 55; with the pers. or demonstr. pron. both are declined, thus, þik sjálfan, Vþm. 6; við þik sjálfa, Hkv. Hjörv. 37; þér sjálfum, þér sjálfri, Vkv. 25; hann sjálfan, Vþm. 36; hans sjálfs, honum sjálfum; hón sjálf, she herself, Nj. 6, 24; henni sjálfri, hana sjálfa; sjólf þau, SkS. 503; sjálfra þeirra, D. n. ii. 97, - sjálfum þeim, sjálfum þér, FmS. i. 83; sjálfum sér, Trist. 68; sjálfan sik, sjálfra várra, D. n. iii. 81; sjálfs síns, sjálfrar sinnar, sjálfra sinna (see sinn), sjálfs þíns, sjálfrar þinnar, sjálfra þinna, passim: again, á menn þína (acc. pl.) sjálfs (gen. sing.), = Lat. tuos ipsius, FmS. xi. 59; and sjálfra vár for sjálfra várra, Stj. 392; með sínum peningum sjálfrar, D. n. iii. 45, for sjálfrar sinnar penningum.

sjálfr: II. self, very; þeir náðu eigi sjálfu læginu, FmS. ii. 16; við sjálft borgar-hlið, Stj. 425; skógrinn var við sjálft, the wood was close by, Eg. 584: við sjálft, on the verge of; var við sjálft at þeir mundu berjask, Nj. 221; við sjálft var at kvikfé þeirra mundi deyja, Landn. 206; var þá við sjálft at þeir mundi upp hlaupa, FmS. i. 206; var við sjálft at ek mætta eigi standask, vi. 115, 136, x. 331: just, þeir stukku brott við þat sjálft er borgar-hlið vóru byrgð. just when the gates were closed, Stj. 351.

sjálfr: III. as prefixed, self-, implying voluntary or independent action; sjálf-boðinn, -dæmdr, -felldr, -görr, -kvaddr, -kjörinn, -leyfðr, -lofaðr, -sagðr, -settr, -stefndr, -tekinn.

sjálfr: COMPDS: sjálfsdáðir, sjálfselska, sjálfsvöld, sjálfsþótti.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛁᛅᛚᚠᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

acc.: accusative.

adj.: adjective.

A. S.: Anglo-Saxon.

Dan.: Danish.

def.: definite.

Engl.: English.

f.: feminine.

gen.: genitive.

Germ.: German.

gl.: glossary.

indef.: indefinite.

l.: line.

Lat.: Latin.

m.: masculine.

n.: neuter.

neg.: negative.

O. H. G.: Old High German.

pers.: person.

pl.: plural.

pron.: pronoun.

S.: Saga.

sing.: singular.

uff.: suffix.

Swed.: Swedish.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

Works & Authors cited:

D. N.: Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Hkv.: Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)

Hkv. Hjörv.: Helga-kviða Hjörvarðssonar. (A. II.)

Hm.: Hává-mál. (A. I.)

Ls.: Loka-senna. (A. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Skm.: Skírnis-mál. (A. I.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Vkv.: Völundar-kviða. (A. II.)

Vþm.: Vafþrúðnis-mál. (A. I.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.