Sjaldan

Old Norse Dictionary - sjaldan

Meaning of Old Norse word "sjaldan" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

sjaldan Old Norse word can mean:

sjaldan: adv., compar. sjaldnar, sjaldnast (but sjaldar, Barl. 96, 100); in mod. proncd. skjaldan, with a non-radical k: [A. S. seldan; Engl. seldom; Germ. selten; Dan. sjelden]:—seldom; mjök S., Am. 78; sem sjaldnar kann henda, FaS. i. 158; þá væri hann sjaldar á tali við þik, Barl. 96; miklu sjaldar enn hann vildi, 100; ef prestr syngr þar sjaldnar, K. Þ. K.; sjaldnar verðr sá heim sóttr er fám görir gott, BS. ii. 98; meira vírðisk þat er sjaldnar verðr = ‘omne ignotum pro mirifico.’ Hom. (St.); það er nýtt sem skjaldan skeðr, a saying (mod.); sem sjaldnast, Hom. (St.); tvá daga í viku it sjaldnasta, at least, Vm. 94; it sjaldnasta á tólf mánudum, at seldomest once a twelvemonth, BS. i. 168; ó-sjaldan, not seldom, Vsp. 26.

sjaldan: 2. with the notion of never, not; hann S. sitr er hann slíkt of fregn, Vsp. 30; S. verðr víti vörum, Hm. 6; S. hittir leiðr í lið, 65; S. sút ala, 47; S. bautasteinar …, 71; heldr var ek hæg sjaldan, Am. 95; sjaldan hefi ek aðra haft at skildi fyrir mér, Nj. 8; S. fór svá þá er vel vildi, Ld. 290; sjaldnar myndim vér þess iðrask, þó at vér mæltim fleira en færa, one would seldom have to repent having said too little rather than too much, Hrafn. 9; hafðu þat fram S., never put that forth, Am. 38.

sjaldan: COMPDS: sjaldgæfr, sjaldgætr, sjaldheyrðr, sjaldkvæmr, sjaldsénn, sjaldstundum.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛁᛅᛚᛏᛅᚾ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adv.: adverb.

A. S.: Anglo-Saxon.

compar.: comparative.

Dan.: Danish.

Engl.: English.

Germ.: German.

gl.: glossary.

l.: line.

m.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

proncd.: pronounced.

S.: Saga.

v.: vide.

Works & Authors cited:

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Barl.: Barlaams Saga. (F. III.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

Vm.: Vilkins-máldagi. (J. I.)

Vsp.: Völuspá. (A. I.)

Hm.: Hává-mál. (A. I.)

Hrafn.: Hrafnkels Saga. (D. II.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.