Sjaldan

Old Norse Dictionary - sjaldan

Meaning of Old Norse word "sjaldan" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

sjaldan Old Norse word can mean:

sjaldan
adv., compar. sjaldnar, sjaldnast (but sjaldar, Barl. 96, 100); in mod. proncd. skjaldan, with a non-radical k: [A. S. seldan; Engl. seldom; Germ. selten; Dan. sjelden]:—seldom; mjök S., Am. 78; sem sjaldnar kann henda, FaS. i. 158; þá væri hann sjaldar á tali við þik, Barl. 96; miklu sjaldar enn hann vildi, 100; ef prestr syngr þar sjaldnar, K. Þ. K.; sjaldnar verðr sá heim sóttr er fám görir gott, BS. ii. 98; meira vírðisk þat er sjaldnar verðr = ‘omne ignotum pro mirifico.’ Hom. (St.); það er nýtt sem skjaldan skeðr, a saying (mod.); sem sjaldnast, Hom. (St.); tvá daga í viku it sjaldnasta, at least, Vm. 94; it sjaldnasta á tólf mánudum, at seldomest once a twelvemonth, BS. i. 168; ó-sjaldan, not seldom, Vsp. 26.
sjaldan
2. with the notion of never, not; hann S. sitr er hann slíkt of fregn, Vsp. 30; S. verðr víti vörum, Hm. 6; S. hittir leiðr í lið, 65; S. sút ala, 47; S. bautasteinar …, 71; heldr var ek hæg sjaldan, Am. 95; sjaldan hefi ek aðra haft at skildi fyrir mér, Nj. 8; S. fór svá þá er vel vildi, Ld. 290; sjaldnar myndim vér þess iðrask, þó at vér mæltim fleira en færa, one would seldom have to repent having said too little rather than too much, Hrafn. 9; hafðu þat fram S., never put that forth, Am. 38.
sjaldan
COMPDS: sjaldgæfr, sjaldgætr, sjaldheyrðr, sjaldkvæmr, sjaldsénn, sjaldstundum.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛁᛅᛚᛏᛅᚾ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adv.
adverb.
A. S.
Anglo-Saxon.
compar.
comparative.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
Germ.
German.
gl.
glossary.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
proncd.
pronounced.
S.
Saga.
v.
vide.

Works & Authors cited:

Am.
Atla-mál. (A. II.)
Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Vm.
Vilkins-máldagi. (J. I.)
Vsp.
Völuspá. (A. I.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Hrafn.
Hrafnkels Saga. (D. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back