Siða

Old Norse Dictionary - siða

Meaning of Old Norse word "siða" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

siða Old Norse word can mean:

siða: að, [Ulf. sidon = μελεταν, 1 Tim. iv. 15]:—to mend, improve one’s life and manners, in old writers esp. to reform the faith; hann setti eptir kenni-menn at siða landit ok kenna þeim heilög fræði. Fms. i. 202; lagða ek fé til prestvistar at siða þar fólk er náliga var áðr heiðit, vii. 121.

siða: II. reflex. to be lettered, civilised; þar eptir siðaðisk landit, ok guldusk skattar it efra sem it ytra, Fagrsk. 9; þá ruddisk landit ok siðaðisk, Fms. x. 192; at þá mundi allir siðask af honum, Sks. 279.

siða: 2. part. siðaðr, mannered; sem þingit er betr stillt ok siðat, Gþl.; hafi þit verit vel siðaðir menn, Eg. 95; hann var maðr trúfastr ok vel siðaðr, 770; Þorkell máni, er einn heiðinna manna hefir verit bezt siðaðr, Landn. 38; hann var með honum vel siðaðr, Fms. vii. 16, Sks. 57 new Ed.; ílla siðaðr, ó-siðaðr, ill-mannered, unmannerly.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛁᚦᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

esp.: especially.

f.: feminine.

m.: masculine.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

reflex.: retlexive.

l.: line.

n.: neuter.

part.: participle.

Works & Authors cited:

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fagrsk.: Fagrskinna. (K. I.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Gþl.: Gulaþings-lög. (B. II.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.