Sér

Old Norse Dictionary - sér

Meaning of Old Norse word "sér" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

sér Old Norse word can mean:

sér
reflex. pron. dat. = Lat. sibi (see sik, sín), to himself (herself, itself, themselves), used when referring to the subject in a sentence, whether sing. or plur.; hann hafði kesjuna fyrir sér, Eg. 532; hann segir sér mikit þykkja, 539; hón lét söðla sér hest, 603; hann bað Gizur sitja hjá sér, Nj. 226; sögðu þat allir, at hann brygði sér hvárki við sár né bana, 116, where it refers to the second subject ‘hann.
sér
II. special usages; vera mikill (lítill) fyrir sér, to be great (little) of oneself, a strong (weak) man; þeir fengu sér róðrar-skip, Eg. 109; drápu þeir sér upp eld, FmS. iv. 338; leika sér, to play, Nj. 2; gamna sér, etc.
sér
2. giving emphasis; bað hón sér til Guðs, she ‘prayed her’ to God, SkS. 465 B; hón veinaði sér, she ‘wailed her’ bitterly, Hom. 150; eiga sér e-t, to own, hirzlu átti halrinn sér, Skíða R.: þau áttu sér eina dóttur, they had one daughter, and the like.
sér
III. for oneself, separately, singly, as Lat. se-; fór Eyjólfr einn sér, Glúm. 329; einn er hann sér um sefa, Hm.; þeir vóru sér um móður, D. n. i. 149; settisk Joseph sér cinsliga, Stj. 217; þeir Þorljótr ok Sigurðr vóru sér einir ok heimasveitin, Th. and S. on the one hand and the house-folk on the other, Sturl. ii. 53; eitt er þat sér, that is a thing by itself, Gísl. 15; skyldi drekka saman karlmaðr ok kona svá sem til ynnisk, en þeir sér er fleiri væri, Eg. 247; ok vera þeir sér, er næstir búa, n. G. l. i. 98; at hverri gleði hlotnaðisk svá til, at þau urðu sér, Víglundr ok Ketilríðr, Vígl. 19.
sér
2. in a distributive sense with the pron. hverr, one by one; ef sér ferr hverr várr, Glúm. 329; skulu ver undan hlaupa, sér hverr várr, FæR. 161; optliga allir saman, en stundum sér hvárir, FmS. i. 52; stundum báðir samt, stundum sér hvárr þeirra, HkR. i. 30; þat lið er honum fylgði flýr, sér hvat, FmS. x. 268; þótt ek greina nú eigi svá, sér hvat, sem hann görði, each separately, BS. i. 64; var borgin öll brotin, ok borinn sér hverr steinn, each stone of it scattered, FmS. ix. 48; greindusk sér hver skipin, vii. 289; hvártz þær (nætr) eru allar saman eða sér hver, whether they be three continuous or separate nights, Grág. i. 143; sér í lagi, for itself, separate, B. K. 83; sér í stað, id., Stj. 288: the exclamation, sér er hvað! sér er hver ósköpin, what a wonder, wonderful! expressing amazement.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛁᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

dat.
dative.
Lat.
Latin.
n.
neuter.
plur.
plural.
pron.
pronoun.
reflex.
retlexive.
sing.
singular.
etc.
et cetera.
v.
vide.
m.
masculine.
R.
Rimur.
gl.
glossary.
l.
line.
L.
Linnæus.
S.
Saga.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation

Works & Authors cited:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
D. N.
Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Glúm.
Víga-Glúms Saga. (D. II.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Th.
Theophilus. (F. III.)
Vígl.
Víglundar Saga. (D. V.)
B. K.
Björgynjar Kálfskinn. (J. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fær.
Færeyinga Saga. (E. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back