Sárr

Old Norse Dictionary - sárr

Meaning of Old Norse word "sárr" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

sárr Old Norse word can mean:

sárr
adj. [A. S. sâr; Scot. sair; Engl. sore; Dan. saare]:
sárr
I. sore, aching; the phrase, eiga um sárt at binda, to have sores to bind up, to smart sorely, of a loss, Nj. 54; hann þrýsti knénu ok því er sárast var, FmS. v. 224; sár skeina, Stj. 187; önd hennar varð sárari við dauða sonar síns, Mar.; með sáru hjarta, 623. 58; með sárum huga, sárr grátr, Fb. ii. 392; sáran sjúknað, FmS. iii. 172; sárar píslir, i. 189; sár kvöl, SkS. 652, hörund-sárr, hár-sárr, touchy, sensitive: neut. sárt, painful; opt verðr sárin sárt at lækna, Al. 99; bítr þat sárara, SkS. 804; en menn höfðu þó sárt haldit frændum sínum, i.e, had sore losses among their kinsmen, Ísl. ii. 384; cp. hafa ílla haldit; vera sárt leikinn, to be sorely handled, Nj. 27, 114; hverjum er lífit sárast at láta, Þiðr. 119: sáran, as adverb, gráta sáran, to ‘greet sair,’ FaS. ii. 236: the phrase, sitja aldri á sárs-höfði, to be always quarrelling:—nú. þótt Þorkatli væri matrinn sárr, þá þorði hann þó eigi at synja þeim gistingar, though it pained him to part with the meat, yet …, Fbr. 36.; skaða-sárr.
sárr
II. wounded, Ísl. ii. 258; mjök sárr, Eg. 33; sárr til úlífis, 190; lítt sárr, Ld. 222; ekki sárr, passim; ú-sárr, not wounded, and so passim.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛅᚱᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adj.
adjective.
A. S.
Anglo-Saxon.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
gl.
glossary.
l.
line.
n.
neuter.
S.
Saga.
Scot.
Scottish.
cp.
compare.
neut.
neuter.
s. v.
sub voce.
v.
vide.
m.
masculine.

Works & Authors cited:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back