Sæma

Old Norse Dictionary - sæma

Meaning of Old Norse word "sæma" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

sæma Old Norse word can mean:

sæma: (i. e. sœma), d, [sama, sóma], to honour; ef hann vildi sæma (endow, grant) hann í nökkuru léni, Fms. vi. 52; þeirra sætta er vér sém vel sæmdir af í alla staði, Nj. 176; rituðu þá sér hverir þat sem eigi vildu sæma né játa, Bs. i. 718.

sæma: 2. sæma við e-t, to bear with, submit or conform to; s. mun ek við slíkt, lízk mér þetta skamlaust, Korm. 192; þeim hlutum er ek vil fyr engan mun við s. (put up with), Fms. ii. 51; ferlegr fótr, en ekki má gaum at því gefa, s. verðr við slíkt, vii. 162; svá stillti hann lífi sínu, at hann sæmði meirr við heiminn (conformed more to the world) en aðrir helgir menn, 655 iii. 4; Skeggi kvað hana helzti lengi hafa sæmt við klækis-mann þann, Þórð. 49; þú, kerling, skalt s. við gestinn, attend, wait on him, Fas. ii. 540.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛅᛘᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

i. e.: id est.

m.: masculine.

Works & Authors cited:

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Korm.: Kormaks Saga. (D. II.)

Þórð.: Þórðar Saga hreðu. (D. V.)

➞ See all works cited in the dictionary